Geplaatst in Dat viel mij op, seizoenen

Fluitend naar de zomer


Het is begin juni en langzaam verdwijnt de zee van wit en groen op de dijken en in de bermen. Het fluitenkruid met de sierlijke zwierige groene stengels en een lief schermdak van witte bloemen dat je de laatste maanden langs de wegen, sloten, tussen knotwilgen op de dijk zag, begint te vervagen. Het was prachtig om te zien, dat mooie wit in dat frisse groen. Ieder jaar van april tot juni (of soms helaas ook al eerder, als er gemaaid wordt ) zingt de natuur zo haar eigen lentelied.

De mooiste

Toen collega blogger Melodijk vroeg om mee te doen met de verkiezing van de Nationale Bloem van Nederland! twijfelde ik geen minuut. Mijn stem was voor deze wilde lente schoonheid waar geen tulp tegenop kan.

Fluitenkruid

De bermen staan weer vol witte bloemen
Die sommigen onweersbloemen noemen

En weet je wat ze dan ook nog beweren
Niet plukken want dan gaat het onweren

Sietse Smit

Waar komt de naam fluitenkruid eigenlijk vandaan?

De naam heeft te maken met de holle stengels van de plant. Je kunt van de stengel makkelijk leuke fluitjes maken: gewoon onderaan een dichte knoop een snee overlangs maken.

Als je een stengel van fluitenkruid tussen je vingers neemt en erop blaast, hoor je een fluitend geluid. Dit geluid ontstaat doordat de lucht in de holle stengel gaat trillen.

Dus op fluitend naar de zomer …

Geplaatst in Bijzondere momenten, Dat viel mij op

Ontmoeting in Antwerpen

Een bijzondere ontmoeting in het Antwerpse. Kennismaking met vijf collegabloggers in de schone stad aan de Schelde. Een mooie stadswandeling van maar liefst een kleine 10 kilometer (bevestigd door de stappenteller op mijn telefoon) onderbroken door een gezellige lekkere lunch en in de namiddag een kopje koffie op terras. Wat een prachtige dag mochten we onder de inspirerende leiding van onze eigen Antwerpse gids MyriamC (https://myriamsditjesendatjes.com/) beleven. Van het diamantkwartier over de exotische markt, door het stadspark, langs het toneelhuis, verborgen groene oases zoals het Maarten Luther plein. We kwamen langs de drukke chique winkels met veel shoppend publiek, de Scheldekades met verkeersdrukte van toeristische wandelaars en fietsers, gingen de diepte in op de oude houten roltrappen naar de Scheldetunnel. Uiteraard zaten bekenden zoals Het Steen, de Grote Markt en de kathedraal ook op onze route. Maar heel apart en voor mij nieuw waren de ‘parels’ zoals het Toneelhuis, de Beurs en de magnifieke Sint Carolus Borromeuskerk gewijd aan een voor mij persoonlijk bijzondere heilige. We vertrokken en eindigden op het Centraal Station, dat alleen al de moeite waard is om te bekijken. Zoveel stappen op de keien, zoveel indrukken opgedaan, zoveel moois gezien en bewonderd en dat allemaal in het fijne gezelschap van de lieve collega’s Myriam, Bea, Riet, Lieve en bij de lunch ook Granny.

Omhoog

Ik maakte een kleine impressie van de beelden van al dat wonderschoons. En voor een andere kijk: gewoon omhoog om zo de mooie gevels, schoenen op lijnen het park , indrukwekkende plafonds, Mariabeelden aan huizen, de roltrappen en een ‘blauweregen hemel’ vast te leggen.

De bijzondere beeld en woord kunst op straat, aan muren en gebouwen bewaar ik voor een volgend blogpost.

Geplaatst in Bijzondere momenten, Dat viel mij op

Dolce Vita

Na gisteren een heel leuk uitstapje met een ‘boeiende’ speurtocht door historisch Middelburg met dochter, schoonzoon en de kleinkinderen nu vandaag een middag heerlijk relaxen in de tuin. Boeiend boek, fijne stoel en volop zon of schaduw. En natuurlijk met lekkere koffie en thee. En voor morgen een fijn uitzicht op de bloggersmeeting in Antwerpen.

Geplaatst in Bijzondere momenten, Dat viel mij op, Post

Ochtend aan zee

Als het kan wandel ik iedere ochtend met Monty langs het strand. Vanochtend was het weer heerlijk rustig, de dagjes mensen van 1 mei zijn intussen weer vertrokken. En met laag water hebben we een enorm weids strand. Wat een mooie combinatie is het: de blauwe lucht, het witte schuim en het zand. Monty geniet er van net als ik. Op zulke dagen zou je het leven ( in ieder geval dit moment) even willen stopzetten, zo mooi is het.

De wereld is zo mooi

Ik zie een schaduw die beweegt op het behang

Het is het straatlicht dat met de bomen danst

De wind waait om het huis

Het is al laat

En ik droom terwijl ik nog niet slaap

Er vliegen honderdduizend vlinders door mijn buik

Ik jaag ze weg

En ik krijg ze er niet uit

Voel me vreemd en ik weet niet wat het is

Het is donker en toch voel ik mij licht

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Er is zoveel om te zien

En het eindigt nooit

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Er zijn wolken in de lucht en zonnestralen

Die samen regenbogen kunnen maken

En er zijn ogen waarin ik kan verdwalen

En ik zou de hemel naar beneden willen halen

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Er is zoveel om te zien

En het eindigt nooit

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Colofon

De liedtekst is van Stef Bos