Zullen we de wereld een beetje mooier maken door gewoon blij te zijn, te koesteren wat we hebben, heel groot en ook klein.
Welkom op op deze blog met positieve berichten, leuke quotes, grappige verhalen, lekkere recepten, toffe songs & boeken en mooie foto’s.
‘Bright sight of life’ is mijn persoonlijke blog met blijmakers om bij stil te staan, van op te fleuren, te genieten of zomaar weg te dromen.
Een herfstwandeling vanochtend in het natuurgebied direct bij huis.
Monty en ik genoten van de stilte en het moois in de natuur
Mijn favoriete geluksbrengers bij elkaar zou je kunnen zeggen: seafood, boeken, wijntje, een boekenwinkel en tof gezelschap. Ik had kaartjes gewonnen voor het Suffe Tutten event(je) Oe-oester-me-noe. Het was super gezellig daar op de zonnige zondagmiddag op het terras bij de boekenwinkel. Op de terugweg naar de auto kwam ik in de drukke binnenstad (het was koopzondag) van Goes nog een bijzonder mooi verstild plekje tegen. Daar maakte de middag helemaal compleet.
Dus alles bij elkaar de moeite waard voor een bijzonder mooi moment logje.
Mijn favoriete seafood zijn oesters. Zilt, romig van smaak, puur en zo onvoorstelbaar lekker. Een echte Zeeuwse zilte zaligheid. En nu dat het oesterseizoen gestart is kunnen we weer volop genieten. Mooi toch! Het was dan ook extra leuk om drie verschillende oesters te proeven en van auteur Margot Verhaagen alles over ‘de magie van de oester in haar nieuwste boek ‘Het Oesterboek’ te horen.
Overigens prikkelen oesters al heel lang onze zintuigen. Op het schilderij “Het Oestereetstertje” van Jan Steen uit 1660 zien we de platte Zeeuwse oester in al haar schoonheid.
Een oester is zo een typisch product waar je óf gek op bent óf wat je juist echt niet lust. Voor de liefhebbers dan maar, lees zeker verder over de parel uit zee (land) in dit logje dat ik eerder schreef op mijn Seasidesblog: ‘Parel uit zee’.
Oesters Zonder Paerels
Ik vind t aollemae wae best
Ut duurt toch ma zo kort
k Voele d aerde kraeke
En da mn eihe lief verdort
Ik bin een kaerel die zn zin ma doet
En oesters zonder paerels smaeke goed….
Peter Slager ‘Slik’
Sinds enige tijd zit ik bij de Suffe Tutten. Een hele leuke groep van vrouwen. Je kunt er geen lid van worden maar je bent er gewoon bij.
Waarom Suffe Tutten?
“Gewoon… omdat wij en hopelijk ook jullie hier een beetje gelukkig van worden. Een suffe tutten moment is genieten, & gezellig, beetje kneuterig met een knipoog.
Daarom zijn wij er.
Wij organiseren leuke momenten en dingen voor suffe tutten, door suffe tutten.”
Van alles waar je gewoon gelukkig van wordt.
Het aanbod voor de komende weken is super gevarieerd: gezellig samen dansen, een workshop omslagdoek haken, een vintage schilder workshop, Suffe tutten Sing Along avond en een lezing over de kracht van kwetsbaarheid.
Een leuke rubriek is er ook: “Zomaar een dag uit het leven”. Daar delen we een herkenbaar, humoristisch of mooi verhaal
Een gewoon geluksmoment. Geen grootse ding, maar klein geluk.
Oe-oester-me-noe vond plaats bij (in ) boekhandel De Koperen Tuin in Goes. Het is een van mijn favoriete boekwinkels in Zeeland. Super mooie locatie, heel veel keuze, aparte hoekjes en afdelingen, een gezellige koffiehoek en een leuk tuincafeterrasje, kortom een boekhandel met meer dan alleen boeken.
Iedere keer als ik in een boekwinkel ben ‘verdwaal’ ik tussen de boeken en vergeet ik de tijd.
Hebben jullie dat ook?
Het was een hele afwisselende week met klusjes thuis, mijn vaste oppasmiddag, verder de zolder opruimen en spulletjes wegbrengen naar kringloopwinkels en museum(tje) van voormalige collega. Lekker spannend boek gelezen, een recept uit het nieuwe kookboek gemaakt en wat patronen voor breiwerk uitgezocht. Natuurlijk ook ‘gewerkt’ aan mijn @seasidesblog en ideeën verzameld voor moodboards en bulletjournal.
Ook het weer was heel afwisselend op sommige ochtend met regenjas gewandeld en op andere met zonnebril op. Over regenkleding gesproken: nadat ik de spullen naar de kringloop in Middelburg gebracht had nog even langs het tuincentrum geweest. Toen ik de hondenafdeling passeerde viel mijn oog natuurlijk op de in regenjas, zuidwester en gele regenlaarsjes geklede herdershond. Kon niet laten daar een foto van te maken.
Voor het eerst in lange tijd ben ik in de prijzen gevallen. Meegedaan op Instagram met een prijsvraagje van het superleuke vrouwennetwerk Suffe Tutten waar ik bij aangesloten ben. Met mijn antwoord een kaartje gewonnen voor Oe-Oester -Me-Noe, een gezellige zondagmiddag met oesters en een wijntje. Dat komt zeker in #bijzonderemomenten en over de Suffe Tutten wilde ik sowieso toch ook nog een aparte blogpost schrijven.
Wat was jullie geluksmoment deze week? Goed weekend en verwonder en geniet van de kleine dingen
Vorige week heb ik mezelf getrakteerd op een nieuw kookboek. Ik ben nooit een keukenprinses geweest eerder het tegendeel maar sinds ik gepensioneerd ben vind ik het toch steeds leuker om recepten uit te proberen. Voor de nodige variëteit en keuze in de maaltijden heb ik dus de laatste jaren ook wat kookboeken/ bladen en recepten verzameld.
Zo viel mijn oog op het nieuwe kookboek bij de blauwe grootgrutter. Mooi meegenomen dacht ik om te koken, te bakken en te braden met zoveel mogelijk verse ingrediënten.
Met het motto ‘Het oog wil ook wat en liefde gaat door de maag’ moet dat wel lukken.
Het boek heeft veel mooie foto’s, een heldere uitleg voor kooktechnieken (ook niet verkeerd voor de minder ervaren chefs onder ons) en het leukste het is op seizoen ingedeeld.
Het zijn stuk voor stuk lekkere recepten met de nadruk op verse ingrediënten, allemaal makkelijk te maken en je hoeft niet stad en land af te struinen naar ingewikkelde en bijzondere kruiden of toevoegingen. In totaal staan er maar liefst 130 recepten in, dus daar kan ik voorlopig mee uit de voeten.
Omdat het meteorologisch al herfst is heb ik dan ook een gerecht gemaakt wat nog ietsje zomers aanvoelt maar wel op de herfstpagina’s staat. “Lauwwarme aardappelsalade met sperziebonen en kaas”
Uitgebreid koken
Mijn schoonmama, voor een complete meute
heel niet bang
om weer uitgebreid koken en bakken te gaan.
Dagen tevoren stond zij daar maar weer aan.
En dan al die verschillende mensen die allemaal
weer wat anders wensten;
niet te scherp, graag niet te koud,
het liet haar allemaal Siberisch koud.
Wel of niet met een ui, wat een gezeur, die lui!
Sommigen verplicht kosher, anderen graag met
roomboter.
Ook wel op bestelling vegetarisch graag,
anders at men niet of uiterst traag...
Mijn respect voor haar kende geen grenzen,
rekening houden met zoveel verschillende
mensen...
Ze speelde het meestal wel klaar,
alle gerechten op tijd ook nog gaar.
Dan met elkaar aan het smullen gegaan,
zoiets gezelligs heeft nooit meer bestaan!
Nee, zelf nooit een poging gewaagd haar te
evenaren,
bij een ervaring van zovele tientallen jaren...
Nu behelp ik mezelf met een zogeheten snel-
buffet. Plons, plons, zo in de pan gezet.
Ach, met "echt" koken heeft dit bar weinig te
maken,
maar zorg er wel voor aan mijn vitamientjes te
geraken.
Maar toch, ach lieve schoonma, ik mis je nog!
De familie die zich uitgebreid is gaan vertakken,
heeft werkelijk niemand zo leren koken en
bakken.
Ik houd er een mij heel dierbare herinnering aan,
voor een vrouw die zo begeesterd kon koken gaan. DAKOYRIA
Het kookboek ‘Nederland op z’n lekkerst’ is verkrijgbaar bij AH. De foto’s zijn uit het boek, de foto van de keuken is van Pixabay. De coverfoto is van mij. Het gedicht van Dakoyria kwam ik tegen op gedichten.nl.
Bright sight of life 