Geplaatst in Boeken, Dat viel mij op, Recept, seizoenen

Vloeibare poezie

“….Omdat honing vloeibare poëzie is. Als een schijfje zon dat je op je brood smeert. Het is de essentie van de natuur – de essentie van land en insect en man, vrouw, die samenwerken in perfecte harmonie.”



Eind mei kreeg ik bericht van de Zeeuwse imker Jan Koeman dat hij weer honing heeft. Na 4 zonnige weken zaten de honingkamers van de bijenkasten vol met vloeibare ‘zonneschijn’. De bijenvolken die de afgelopen winter hadden overleefd doen het geweldig! De eerste oogst is binnen, honing van de bloemen van zwarte bessen uit Zuid-Beveland. Heerlijke honing die lang vloeibaar blijft.

Ik was blij met dit bericht zeker na de eerdere meldingen in het voorjaar over de dood van hele bijenvolken.

Toevallig las ik de afgelopen weken een aantal boeken waar het ook over het houden van bijen ging en natuurlijk over de heerlijke smaak van honing en de wonderbaarlijke geneeskracht.

Bovenstaand citaat komt uit het prachtige boek De Onderstroom van Benjamin Myers. Hoofdpersoon Dulcie legt aan de jonge Robert Appleyard uit dat niets zo lekker is als honing. Volgens haar zijn bijen wonderen der natuur door de wijze waarop ze al zoemend van stuifmeel vloeibaar goud weten te maken. En de harmonieuze organisatie van hun samenleving is iets waar wij zeker nog wat kunnen leren.

Ik ben het zeker eens met Dulcie als het gaat om de smaak van honing. En natuurlijk hebben we het dan over de echte ambachtelijke ouderwetse honing van de imker en niet die uit de supermarkt.
Als zoetmaker in de gember of muntthee, de warme melk, bij een stukje kaas en verse vijgen, in de yoghurt met walnoten, muesli, over de peren en bramen, maar vooral op warm vers brood is het zo lekker.


Overigens wel leuk dat er steeds meer jonge mensen interesse tonen in de bezige bijeenvolken en de imkerij. Op de foto’s kun je een van de jonge Zeeuwse imkers in opleiding zien.

Recept

Voor een lekkere geitenkaassalade

Nee een krop sla en leg wat grote bladeren op een bord. Snijd de krop verder fijn en drapeer dit op de bladeren. Snij een peer of appel in plakken en leg deze op het slabedje. Kruimel er wat verse geitenkaas overheen met geroosterde pecaan of walnoten, zelfgemaakte croutons, een gesnipperd lente-uitje, olijfolie en balsamico. En giet dan gul wat honing over. Heerlijk !

Colofon

Het recept is van columniste Margot Verhaagen (ik heb het een beetje aangepast) De imkerfoto’s zijn van Jan Koeman. De coverfoto is van pexels.com

De


9 gedachten over “Vloeibare poezie

  1. Mooi recept, al zou ik zelf de peer/appel en honing. weglaten.
    Honing wordt vaker beschreven als een natuurwonder maar ik kan die typische geur en smaak niet waarderen. Vaak geprobeerd, van goede tot goedkopere en huisgemaakte.
    Het ontstaan kende ik en vond het interessant, een buurman had bijenkasten. Het eten laat ik aan de liefhebbers over. 😏

    Geliked door 1 persoon

  2. Met het citaat ben ik het helemaal eens! ‘Vroeger’ at ik nooit honing, maar sinds wij een biologische imker hebben ontdekt (zijn volken staan in het Nationalpark, een natuurgebied, waar door niet geboerd wordt) eten wij de honing zo. Recht uit de pot, een flinke lepel, elke avond bij de avondthee. Het is een intens genietmomentje

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op Suskeblogt Reactie annuleren