Geplaatst in Dat viel mij op, seizoenen

Fluitend naar de zomer


Het is begin juni en langzaam verdwijnt de zee van wit en groen op de dijken en in de bermen. Het fluitenkruid met de sierlijke zwierige groene stengels en een lief schermdak van witte bloemen dat je de laatste maanden langs de wegen, sloten, tussen knotwilgen op de dijk zag, begint te vervagen. Het was prachtig om te zien, dat mooie wit in dat frisse groen. Ieder jaar van april tot juni (of soms helaas ook al eerder, als er gemaaid wordt ) zingt de natuur zo haar eigen lentelied.

De mooiste

Toen collega blogger Melodijk vroeg om mee te doen met de verkiezing van de Nationale Bloem van Nederland! twijfelde ik geen minuut. Mijn stem was voor deze wilde lente schoonheid waar geen tulp tegenop kan.

Fluitenkruid

De bermen staan weer vol witte bloemen
Die sommigen onweersbloemen noemen

En weet je wat ze dan ook nog beweren
Niet plukken want dan gaat het onweren

Sietse Smit

Waar komt de naam fluitenkruid eigenlijk vandaan?

De naam heeft te maken met de holle stengels van de plant. Je kunt van de stengel makkelijk leuke fluitjes maken: gewoon onderaan een dichte knoop een snee overlangs maken.

Als je een stengel van fluitenkruid tussen je vingers neemt en erop blaast, hoor je een fluitend geluid. Dit geluid ontstaat doordat de lucht in de holle stengel gaat trillen.

Dus op fluitend naar de zomer …

Geplaatst in Bijzondere momenten, Dat viel mij op

Dolce Vita

Na gisteren een heel leuk uitstapje met een ‘boeiende’ speurtocht door historisch Middelburg met dochter, schoonzoon en de kleinkinderen nu vandaag een middag heerlijk relaxen in de tuin. Boeiend boek, fijne stoel en volop zon of schaduw. En natuurlijk met lekkere koffie en thee. En voor morgen een fijn uitzicht op de bloggersmeeting in Antwerpen.

Geplaatst in Bijzondere momenten, Dat viel mij op, Post

Ochtend aan zee

Als het kan wandel ik iedere ochtend met Monty langs het strand. Vanochtend was het weer heerlijk rustig, de dagjes mensen van 1 mei zijn intussen weer vertrokken. En met laag water hebben we een enorm weids strand. Wat een mooie combinatie is het: de blauwe lucht, het witte schuim en het zand. Monty geniet er van net als ik. Op zulke dagen zou je het leven ( in ieder geval dit moment) even willen stopzetten, zo mooi is het.

De wereld is zo mooi

Ik zie een schaduw die beweegt op het behang

Het is het straatlicht dat met de bomen danst

De wind waait om het huis

Het is al laat

En ik droom terwijl ik nog niet slaap

Er vliegen honderdduizend vlinders door mijn buik

Ik jaag ze weg

En ik krijg ze er niet uit

Voel me vreemd en ik weet niet wat het is

Het is donker en toch voel ik mij licht

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Er is zoveel om te zien

En het eindigt nooit

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Er zijn wolken in de lucht en zonnestralen

Die samen regenbogen kunnen maken

En er zijn ogen waarin ik kan verdwalen

En ik zou de hemel naar beneden willen halen

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Er is zoveel om te zien

En het eindigt nooit

Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi

Colofon

De liedtekst is van Stef Bos

Geplaatst in Dat viel mij op, Foto, Kunst

Kleur bekennen

Deze week kwam ik dit fraaie plaatje met oranje tulpen tegen. De titel voor een blogje ‘Kleur bekennen’ was snel bedacht. Want morgen is het Koningsdag en dat vraagt om kleur en niet zo maar een kleur, nee het is natuurlijk oranje boven. Dus een blogje over oranje en het koningshuis? Nee dat dan ook weer niet, wel over tulpen uit Zeeland en de kijk op de wereld.

Een andere kijk

De laatste jaren zijn er steeds meer tulpen velden in Zeeland. Het geeft kleur aan het landschap in de lente en trekt veel bekijks aan. Vooral om te fotograferen en dat wordt soms teveel van het goede. Bij sommigen staat daarom een bordje dat je foto’s mag nemen maar liefst vanaf de rand. En ja soms steekt er een boven het maaiveld uit of heeft een afwijkende kleur. Dat is het mooie aan de buitenwereld anders zijn maakt het juist aantrekkelijker.

Zeeuwse kleur

Colofon

De foto’s met de Zeeuwse tulpenvelden zijn genomen door Djuli Bravenboer, Astrid van Langeraak en Ria Overbeeke