Na gisteren een heel leuk uitstapje met een ‘boeiende’ speurtocht door historisch Middelburg met dochter, schoonzoon en de kleinkinderen nu vandaag een middag heerlijk relaxen in de tuin. Boeiend boek, fijne stoel en volop zon of schaduw. En natuurlijk met lekkere koffie en thee. En voor morgen een fijn uitzicht op de bloggersmeeting in Antwerpen.
Vorige week heb ik mezelf getrakteerd op een nieuw kookboek. Ik ben nooit een keukenprinses geweest eerder het tegendeel maar sinds ik gepensioneerd ben vind ik het toch steeds leuker om recepten uit te proberen. Voor de nodige variëteit en keuze in de maaltijden heb ik dus de laatste jaren ook wat kookboeken/ bladen en recepten verzameld.
Zo viel mijn oog op het nieuwe kookboek bij de blauwe grootgrutter. Mooi meegenomen dacht ik om te koken, te bakken en te braden met zoveel mogelijk verse ingrediënten.
Met het motto ‘Het oog wil ook wat en liefde gaat door de maag’ moet dat wel lukken.
Het boek heeft veel mooie foto’s, een heldere uitleg voor kooktechnieken (ook niet verkeerd voor de minder ervaren chefs onder ons) en het leukste het is op seizoen ingedeeld.
Het zijn stuk voor stuk lekkere recepten met de nadruk op verse ingrediënten, allemaal makkelijk te maken en je hoeft niet stad en land af te struinen naar ingewikkelde en bijzondere kruiden of toevoegingen. In totaal staan er maar liefst 130 recepten in, dus daar kan ik voorlopig mee uit de voeten.
Omdat het meteorologisch al herfst is heb ik dan ook een gerecht gemaakt wat nog ietsje zomers aanvoelt maar wel op de herfstpagina’s staat. “Lauwwarme aardappelsalade met sperziebonen en kaas”
Uitgebreid koken
Mijn schoonmama, voor een complete meute
heel niet bang
om weer uitgebreid koken en bakken te gaan.
Dagen tevoren stond zij daar maar weer aan.
En dan al die verschillende mensen die allemaal
weer wat anders wensten;
niet te scherp, graag niet te koud,
het liet haar allemaal Siberisch koud.
Wel of niet met een ui, wat een gezeur, die lui!
Sommigen verplicht kosher, anderen graag met
roomboter.
Ook wel op bestelling vegetarisch graag,
anders at men niet of uiterst traag...
Mijn respect voor haar kende geen grenzen,
rekening houden met zoveel verschillende
mensen...
Ze speelde het meestal wel klaar,
alle gerechten op tijd ook nog gaar.
Dan met elkaar aan het smullen gegaan,
zoiets gezelligs heeft nooit meer bestaan!
Nee, zelf nooit een poging gewaagd haar te
evenaren,
bij een ervaring van zovele tientallen jaren...
Nu behelp ik mezelf met een zogeheten snel-
buffet. Plons, plons, zo in de pan gezet.
Ach, met "echt" koken heeft dit bar weinig te
maken,
maar zorg er wel voor aan mijn vitamientjes te
geraken.
Maar toch, ach lieve schoonma, ik mis je nog!
De familie die zich uitgebreid is gaan vertakken,
heeft werkelijk niemand zo leren koken en
bakken.
Ik houd er een mij heel dierbare herinnering aan,
voor een vrouw die zo begeesterd kon koken gaan. DAKOYRIA
Het kookboek ‘Nederland op z’n lekkerst’ is verkrijgbaar bij AH. De foto’s zijn uit het boek, de foto van de keuken is van Pixabay. De coverfoto is van mij. Het gedicht van Dakoyria kwam ik tegen op gedichten.nl.
Toen ik de titel van het “Het kleine boekje van geluk” las was ik gelijk nieuwsgierig. Een klein boekje, is dat het formaat of de inhoud? Van geluk, maakt het gelukkig of gaat het over geluk?
Volgens het Flow Mindfullness Werkboek waarin ik het kleine boekje tegenkwam zit geluk in kleine dingen. Een krachtige samenvatting in één zin en het schijnt dus een boekje over geluk in al zijn facetten (klein en groot) te zijn.
Op Hebban.nl (mijn online leesclub) kwam ik dit nog te weten over deze kleine geluksbrenger:
Het boekje is een inspirerende bundeling van artikelen/verhalen uit ‘O, The Oprah Magazine’ van Oprah Winfrey. Nou ken ik het O-Magazine zelf niet en ben eigenlijk ook geen uitgesproken fan van Oprah, maar het boekje zelf lijkt mij dus toch erg leuk.
47 odes aan geluk, persoonlijke verhalen variërend van superkort tot langer en allemaal geschreven door verschillende auteurs.
Ik heb veel zin om het te lezen. Ik vond de quote van Henry Ward Beecher er ook heel goed bij passen:
"De kunst van gelukkig zijn ligt in de kracht om geluk te halen uit de kleine dingen." – Henry Ward Beecher
Een aantal jaren geleden zag ik een leuke tekstcollage van auteur Susan Smit met wat haar happy maakt.
Opvallend vond ik dat er best wat dingen bij zaten waar ik zelf ook blij van werd (en overigens nog steeds word). Zoals de ‘Klaprozen langs de weg’ of ‘Pure chocolade’. Haar blijmakers zijn overigens bijna allemaal kleine ‘normale’ dingen uit het dagelijks leven.
En dit is juist het mooie er aan. Blij worden van kleine dingen die eigenlijk grootse dingen zijn. Zoals mijn jongste kleinzoon die het tasje van zijn zusje draagt en haar handje vasthoudt op het voetbalveld.
In mijn laatste Seasidesblogpost schreef ik dat ik niet zo van de bucketlijstjes en het afvinken van to do’s ben, maar liever droom van dingen die me blij maken en waar ik me op verheug. Niet om ze te kunnen afvinken om dan naar het volgende te kunnen racen. Nee, maar om nu alvast te kunnen genieten van de gedachte en daarmee de voorvreugde op die zonsondergangen, het zwemmen in zee en de kleuren en geuren van de zomer.
Volgens mij is dat dé Bright Sight of Life
Bright sight of life 