Het was een hele afwisselende week met klusjes thuis, mijn vaste oppasmiddag, verder de zolder opruimen en spulletjes wegbrengen naar kringloopwinkels en museum(tje) van voormalige collega. Lekker spannend boek gelezen, een recept uit het nieuwe kookboek gemaakt en wat patronen voor breiwerk uitgezocht. Natuurlijk ook ‘gewerkt’ aan mijn @seasidesblog en ideeën verzameld voor moodboards en bulletjournal.
Ook het weer was heel afwisselend op sommige ochtend met regenjas gewandeld en op andere met zonnebril op. Over regenkleding gesproken: nadat ik de spullen naar de kringloop in Middelburg gebracht had nog even langs het tuincentrum geweest. Toen ik de hondenafdeling passeerde viel mijn oog natuurlijk op de in regenjas, zuidwester en gele regenlaarsjes geklede herdershond. Kon niet laten daar een foto van te maken.
Voor het eerst in lange tijd ben ik in de prijzen gevallen. Meegedaan op Instagram met een prijsvraagje van het superleuke vrouwennetwerk Suffe Tutten waar ik bij aangesloten ben. Met mijn antwoord een kaartje gewonnen voor Oe-Oester -Me-Noe, een gezellige zondagmiddag met oesters en een wijntje. Dat komt zeker in #bijzonderemomenten en over de Suffe Tutten wilde ik sowieso toch ook nog een aparte blogpost schrijven.
Wat was jullie geluksmoment deze week? Goed weekend en verwonder en geniet van de kleine dingen
Tijdens mijn laatste kringloopspeurtocht in eigen huis vond ik in de lade van mijn bureau een aantal vulpennen. Oh wat leuk! Ik schrijf namelijk in mijn notitieboekjes altijd met een vulpen, maar om de een of andere reden was ik deze prachtige exemplaren vergeten. Sommige in stemmig (donker)blauw met goud, een mooi gemarmerde en twee chique zwart met goud. Nadat ik ze gespoeld had (dit moest overigens behoorlijk lang en grondig. vanwege de oude en gedroogde inkt) en van nieuwe inktpatronen voorzien had, probeerde ik ze uit en genoot weer van het schrijven met originele Waterman, Pelikan, Mont Blanc en Parker pennen.
Geschiedenis
Lewis Edson Waterman heeft in 1884 de eerste praktisch bruikbare vulpen uitgevonden en gepatenteerd. Naar aanleiding van een lekkende pen tijdens het tekenen van een belangrijk contract ontwikkelde en patenteerde hij een toevoersysteem met drie groeven, de zogenaamde Three Fissure Feed. Dit concept zorgde ervoor dat de inkt zonder onderbrekingen naar de penpunt kon vloeien, zonder te lekken en zonder dat de punt continu in de inkt gedoopt hoefde te worden. TheIdeal Pen Company was geboren en werd vier jaar later omgedoopt in The L.E. Waterman Company. Verbeteringen in het penontwerp en slimme marketing zorgden dat Waterman van de vulpen een massaproduct kon maken. Na het overlijden van Waterman in 1901 bleef het bedrijf innoveren.
In 1904 werd de pen met ‘clipdop’ geïntroduceerd, de eerste met een speciaal bevestigde veiligheidsclip die aan de zak kon worden bevestigd.
In 1907 bleek de intrekbare veiligheidspen betrouwbaar lekbestendig en in 1913 vond de onderneming een zelfvullend systeem uit, de ‘hendel en zak’.
In 1927 vond een Franse onderzoeker de glazen inktpatroon uit (gepatenteerd in 1936) waarmee de toekomst van de vulpen voorgoed veranderde.
In 1953, voortbordurend op het glaspatroon, is Waterman begonnen met het produceren van kunststof inktpatronen.
Nu is Waterman de op een na grootste vulpennenfabrikant ter wereld en een van de weinige oorspronkelijke pennenbedrijven die vandaag de dag nog bestaan. De fabriek in de buurt van Nantes produceert ongeveer 5 miljoen vulpennen per jaar. Dat vind ik best nog veel als je bedenkt dat bijna iedereen typt of àls men dan al handmatig schrijft dat met een balpen doet.
Waarom een vulpen
Waarom ik nog steeds het liefst met een ‘ouderwetse’ vulpen schrijf? Misschien omdat de vulpen gedurende mijn leven een trouwe begeleider werd. Eerst het verplichte schrijfinstrument na griffel en potlood waarmee we op school schreven. Toen nog met je eigen inktvaatje in de lessenaar, vaak lekkende (ja meneer Watermann!) pennen in je schooltas en altijd vlekken aan je rechtermiddelvinger en wijsvinger. In de studietijd maakte je aantekeningen tijdens colleges en alle schriftelijke tentamens en examens met de vulpen (met inktpatronen). Later schreef ik vele luchtpostbrieven naar mijn liefde die ver weg op zee voer en we ondertekenden onze trouwbeloftes op het stadhuis (en ja mijn pen lekte!). In mijn werk maakte ik notities en ondergetekende documenten en contracten. En veel later volgden dan de notitieboekjes en bulletjournals.
VULPEN
Rustig en geconcentreerd Met een vulpen schrijven Zo mooi als ik ‘t heb geleerd Papier en inkt beklijven
Gedachten raken graag op drift Soms is er te veel praats In kladblok en op schrift gelukkig Krijgt het vorm en plaats
Ambachtelijk handschrift is verdwenen Vergaan de tijden van weleer De projectieve penpunt vloeit helaas niet meer
De digitale ruimte staat voor emoties open Maar woorden schieten soms tekort Ze komen uit mijn toetsenbord
Jean-Paul Seerden
De foto’s in dit blog zijn van mijzelf, PelikanPassion en Pixabay.com. De info over Waterman is van Wikipedia en het gedicht van Jean-Paul Seerden.
Tijdens de herfstige lenteweek deed ik weer een rondje kringlopen in huis. Ik kwam een kleine verzameling van mooie blauwe ‘schatten’ tegen: een delftblauw bord met blauwe schelpen, glas en scherven, een oude blauwe tegel en een vel met magneet-stickers met oud Hollandse tegelmotieven. Het bord ontving ik ter herinnering aan de bedrijfsschool van de scheepswerf waar ik werkte. De schelpen, scherven en glassteentjes zijn geraapt hier op het strand en de tegel is van een oude boerderij in de polder. De magneet -tegelstickers zijn van een bezoek aan een museum.
Something old, something new, something blue
Delfts blauw is een type faience (aardewerk) met blauwe decoratie dat traditioneel in Delft wordt vervaardigd. Het aardewerk was een goedkoop alternatief voor het blauwwitte Chinese porselein dat in de 17e eeuw populair werd in Nederland. De handel door de VOC met China bracht het naar Nederland. De Chinezen hadden de methode om het porselein te maken meer dan 1000 jaar geheim gehouden, maar in 1708 lukte het in Leiden om een goed procedé te maken om de eerste Nederlandse tegeltjes te produceren. Delfts blauw werd in korte tijd zeer populair en beleefde een bloeiperiode in de periode 1650-1750 toen er in Delft een honderdtal aardewerkfabrieken actief waren. Beroemd zijn vooral de tegels, apothekersflessen, sierborden, vazen, kandelaars en serviesgoed.
En blauw zal alles zijn
Niet toevallig dat deze schatten allemaal in de kleur blauw zijn. Net als veel andere objecten, gebruiksvoorwerpen, boeken en meer in ons huis. Blauw is mijn lievelingskleur. Overigens ben ik niet de enige:
Een Universiteit in Tokio heeft in 2010 onderzocht wat op de hele wereld de meeste mensen als lievelingskleur hebben. De uitkomst was (voor zowel voor mannen als vrouwen) blauw. Waar zou deze voorkeur vandaan komen? Volgens een Universiteit in Newcastle komt dat door de evolutie. Onze voorouders moesten onder de blote hemel zien te overleven. We kregen van hen al mee dat blauw een wolkenloze lucht betekent en bijv. schoon water.
Dat we blauw mooi vinden, wil niet zeggen dat iedereen er vrolijk van wordt. Bij Indianen en Zuid-Amerikanen betekent het bijvoorbeeld “zorgen” en droefheid. De stemmige “bluesmuziek” is dan ook niet voor niets ontstaan in Amerika.
Blauw is dus de meest populaire lievelingskleur. Wat zegt dat over je? Volgens het Blad Libelle het volgende: “Als blauw je koning der kleuren is ben je kalm en kom je soms zelfs wat koel over, maar diep vanbinnen ben je gevoelig. Je bent betrouwbaar en geduldig. Je houdt ervan als dingen netjes, op orde en harmonieus zijn. Trefwoorden die blauw typeren zijn: wilskracht, idealen, vertrouwen, onafhankelijkheid en behoefte aan zekerheid. Mensen bewonderen jou om je doorzettingskracht en zelfvertrouwen. Daarnaast komt uit onderzoek naar voren dat liefhebbers van blauw hun carrière belangrijk vinden, graag fietsen en vaak naar muziek luisteren.”
Van een onaanzienlijke kleur in de oudheid groeide blauw uit tot de onbetwiste lievelingskleur van de westerse wereld. Het is de kleur van de verwondering, het spirituele, het absolute, maar ook van het verlangen, de melancholie en de blues. Het inspireerde schilders als Giotto, Vermeer en Chagall en was de inspiratiebron voor vele dichters.
Ik ben op zee! Ik ben op zee! Ik ben daar waar ik altijd zou willen zijn, met boven blauw en beneden blauw, en stilte waar ik ook ga. Bryan Procter
BOEKENTIPS Over blauw raak je niet uitgedicht: Elisabeth Lockhorn verzamelde in En blauw zal alles zijn (een dichtregel van Jan Hanlo)een bloemlezing van tweehonderd gedichten uit Nederland en elders over de kleur blauw. De bloemlezing laat zich bijna lezen als een biografie van blauw. Uitgeverij: Uitgeverij RainbowEn blauw zal alles zijn
Helemaal over Blauw gaat ook het zevende nummer van DICHTER. Over lichtblauw, donkerblauw, hemelsblauw, ultramarijn, nou ja je snapt ’t vast: de kleur dus. De kleur van de hemel, de bergen en sommige maandagen. Van vakantieherinneringen en de Middellandse Zee. De kleur van je pen en de schilderijen van Vermeer en van Picasso. Met prachtige tekeningen van Gemma de Waard. Uitgever Plint Blauw
Recentelijk las ik enthousiaste berichten over ‘kringlopen’. Op zaterdagen of andere dagen in de week snuffelen in kringloopwinkels en met leuke vondsten huiswaarts keren. Het leek mij leuk om dit ook een keer te doen, zeker nadat ik mooie advertenties van kringloopwinkels gezien had. Wie weet ..
Omdat het er nog niet van gekomen is, ben ik deze week maar in eigen huis gaan zoeken naar leuke ‘vergeten’ spulletjes. En ja het was de moeite waard. De komende weken zal ik een aantal van de opgedoken schatten in mijn blogs laten zien. In dit blogje dan de eerste vondst : de face- lifter.
Een mooi leren zakje met een handgeschreven en getekend papiertje en een bronzen figuurtje. Ooit gekregen van een Amsterdamse zakenrelatie.
Wat is de face-lifter? Wat doet de face-lifter? De face-lifter is en kleine blijmaker. Volgens de gebruiksaanwijzing te gebruiken bij zwaarmoedigheid, een dipje of een slecht humeur.
“Neem hem in je hand en leg hem op de toppen van jouw vingers. Kijk naar het zwaarmoedige gezichtje en besef dat iedereen jou zo ziet. Maak een vuist en denk er eens over na hoe je aan dat humeur komt. En .. Hoe je er van af denkt te komen. Hoe lang je er mee door denkt te gaan. Wat je ermee denkt te bereiken. Conclusie: Verloren tijd. Open dan je hand en kijk naar het lachend gezicht. Voilà.. de facelift volbracht.”