Deze week kwam ik dit fraaie plaatje met oranje tulpen tegen. De titel voor een blogje ‘Kleur bekennen’ was snel bedacht. Want morgen is het Koningsdag en dat vraagt om kleur en niet zo maar een kleur, nee het is natuurlijk oranje boven. Dus een blogje over oranje en het koningshuis? Nee dat dan ook weer niet, wel over tulpen uit Zeeland en de kijk op de wereld.
Een andere kijk
De laatste jaren zijn er steeds meer tulpen velden in Zeeland. Het geeft kleur aan het landschap in de lente en trekt veel bekijks aan. Vooral om te fotograferen en dat wordt soms teveel van het goede. Bij sommigen staat daarom een bordje dat je foto’s mag nemen maar liefst vanaf de rand. En ja soms steekt er een boven het maaiveld uit of heeft een afwijkende kleur. Dat is het mooie aan de buitenwereld anders zijn maakt het juist aantrekkelijker.
Zeeuwse kleur
Colofon
De foto’s met de Zeeuwse tulpenvelden zijn genomen door Djuli Bravenboer, Astrid van Langeraak en Ria Overbeeke
Het is weer oogsttijd. De goudgele tarwe wordt gedorst. Groene, gele en soms rode combines rijden in een stofwolk als grote insecten het graan opslurpend over het land. De korrels vallen door de ‘slurven’ in de bakwagens, het stro blijft in pakjes achter op het stoppelveld.
Ik word er ieder zomer een beetje melancholiek Het is definitief dat de zomer straks voorbij is.
het rijpe koren de halmen zwaar gebogen klaar om te oogsten
Deze week kocht ik weer wat nieuwe boeken. Er zat een leuk cadeau bij van de boekwinkels van de actie Zomerlezen. Een bundel met verhalen met de mooie passende titel zonnegloren. De slogan van de zomerlezencampagne van 2022 is “Welk boek pak jij deze zomer?” Hebben jullie al boeken uitgezocht om lekker te lezen in de tuin, het strand, terras of bij het zwembad? Of weet je nog niet wat je gaat lezen deze zomer? In dit blogje wat zonnige boekentips voor een zomer vol boeken en een zomerlezengedicht.
Laat je verrassen en laat je inspireren
Verhalen, gedichten en romans
Als fervent lezer stelde Matthijs van Nieuwkerk speciaal voor Zomerlezen een bundel samen met zijn favoriete korte verhalen. Welke verhalen inspireerden hem? Welke verhalen raakten hem en zal hij nooit meer vergeten? Het zomerlezengeschenk Zonnegloren brengt de verhalen samen die grote indruk maakten op Van Nieuwkerk, de verhalen die hem altijd bij zijn gebleven, de verhalen die iets voor hem betekenen. Om nog eens te benadrukken waarom je deze verhalen moet lezen, schreef hij een inleiding bij de bundel, zodat je deze zomer al lezend op ontdekkingsreis kunt.
Confronterend en indrukwekkend is de roman Koning van de barraca’s. Daniël is de Koning van de barraca’ s in Maputo, Mozambique. Hij flaneert van bar naar bar, en vooral van vrouw naar vrouw. Als hij de Portugese Cristina ontmoet, lijkt zijn toekomst verzekerd. Op het eerste gezicht lijken ze een koppel dat alle clichés bevestigt, maar misschien vormen ze wel een uitzondering. Tegen een achtergrond van veranderende wereldverhoudingen weet Femke van Zeijl op lichtvoetige wijze thema s als macht, gender, cultuurverschillen, armoede en rijkdom tot een prachtig verhaal te verweven, waarin interculturele relaties de kern vormen.
In het gedichten bundel ‘De Zon gaat vrolijk onder en komt lachend weer op’ van Eric van Laere maakt hij zijn overtuiging waar dat poëzie dichtbij de aarde moet blijven. Toch is er hemel genoeg, mede dankzij zijn omgeving die hij zo uitbundig bezingt: ‘Hier bij ons is de verte dichtbij/ lijkt de afstand vergeten/ wordt er niets afgemeten/ hier bij ons is de ruimte nog vrij’. Hij kijkt niet alleen uit zijn raam, maar blikt ook in zijn geheugen. Er zijn herinneringen aan zijn jeugd zoals de dansles: ‘Zenuwachtig wachtend op het sein/ om zonder je te haasten toch als eerste/ bij de meiden aan de overkant te zijn’. Of de meisjes in ,‘Nellie van de warme bakker’ bijvoorbeeld. Het liep met haar niet zo lekker: ‘Zij maakte plannen maar vergat/ dat ik het liefst die dingen wilde/ waar zij geen zin in had.’ De vreselijke, de heerlijke onbeholpenheid van jonge liefde. Menigeen zou er alles voor geven om óók naar dat land terug te kunnen keren. Je eerste zoen nog eens overdoen.
De vrolijke dagboekroman ‘Ook dat nog’ gaat over een gescheiden moeder in haar ‘tweede leven’, een millennial in een identiteitscrisis en een hippieoma in een bejaardenoord. We leven we mee in het jaar waarin alles verandert.
Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een flatje. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af. Wanneer dochter Maddy na een verbroken relatie bij Roos intrekt, lopen de spanningen hoog op en grijpt ook Maddy naar de pen.
Ondertussen belandt Oma Loes, een voormalige dolle mina, na een gebroken heup in een zorgcomplex tussen de ‘wandelende graftakken’. Haar activistische hart bloeit op en ze trekt weer ten strijde. Nu tegen de stereotypering van ouderen.
COLOFOON
De foto’s zijn van pixabay (cover)en mijzelf. De beschrijving van het gedichtenbundel van Eric van Laere komt uit de PZC, die van de andere boeken van Hebban.nl.
“Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is” werd deze week weer eens bevestigd. Het was een mooie start van de zomer met warmte, zonneschijn, af en toe wat verfrissende regen en vooral veel kleur. Ik word er altijd heel blij van de kleurenexplosie in deze tijd van het jaar. Het frisse groen en de vele fleurige bloemen in de tuin. De klaprozen in de berm. Zomerfruit, groente, ijsjes, kleurige sweaters, jurkjes en t-shirts, strandlakens, parasols, slippers en zonnebrillen in frisse bonte kleuren maken gewoon vrolijk. Rood, geel, blauw en groen met wat tinten oranje, turquoise, mint en roze als een zomers kleurenpalet.
In dit blogje veel kleurige foto’s die blij maken en bij de zon passende zomergedichten.
Tijdliedje
Ik wou dat het altijd zomer was
zomer was
dat we dreven op een luchtbed
dat we zweefden op een wolk.
Ik wou dat het altijd herfst was
zomer herfst was
dat we blauwe bramen plukten
dat we blauwe monden kregen.
Ik wou dat het altijd winter was
zomer herfst winter was
dat we vroren tot we kraakten
dat we schaatsten tot we gloeiden.
Ik wou dat het altijd lente was
zomer herfst winter lente was
dat we renden door de regen
dat we lachten als een liedje.
Ik wou dat het altijd
zomer herfst winter lente was
dat het nooit was afgelopen
dat het weer begon.
gedicht: Jos van Hest
Begin zomer
Begin zomer en de zee
een opengebroken kweepeer
de lucht als een kind
z’n ballon
hoog boven het water
Onder de parasols
als gestreept snoepgoed
mieren van mensen
en de gulle lach van de baai
heeft gouden tanden
Kind met het gele emmertje
en de vergeten vlecht
je mond is zowaar een klokje
de kleine huig de kleine klepel
Jij bespeelt de zon de hele dag
als een ukelele
– Ingrid Jonker Uit: Ik herhaal je, 2002
COLOFOON
De foto’s zijn van mij, uit het Seasidesblog archief, uit Flow Magazine en van Pixaway.
Bright sight of life 