In de film ‘Une Affaire d’honneur’ staat het idee van je reputatie, of het verdedigen van die reputatie of waardigheid centraal. In het Frankrijk van 1887 is het duel, waarin twee heren van stand een ruzie beslechten, officieel verboden. Maar waar eer op het spel staat, gelden andere regels.
Een hoofdrol is gereserveerd voor de historische figuur Marie-Rose Astié de Valsayre (1846 -1915) een vrouw die destijds niet alleen een schermschool voor vrouwen opzette, maar zich inzette voor gelijke lonen, stemrecht en het recht van vrouwen om broeken te dragen.
De wet die het vrouwen verbood om broeken te dragen raakte trouwens in de vergetelheid en werd pas in 2013 !! officieel afgeschaft.
En ik werd vandaag ook op Corry Tendeloo (1897 – 1956) gewezen door de nieuwsbrief van Plint (https://www.plint.nl/shop/dichter-op-de-schouders-van-reuzinnen/). Dankzij haar kunnen vrouwen blijven werken als ze trouwen, en lekker op reis als ze daar zin in hebben, ook zonder toestemming van hun man. Dat lijkt heel normaal, maar het heeft heel lang geduurd voordat dat kon. Tot 1955 werden vrouwelijke ambtenaren (dus ook juffen) als ze trouwden, ontslagen. Nog tot 1971 stond in het Nederlands wetboek dat de man ‘het hoofd van de echtvereniging’ was en dat de vrouw hem moest gehoorzamen!
luister meiden
en jongens luister meedat je elke studie
elk beroep mag kiezen
nadat je trouwt je baan
niet gaat verliezen
dat je een bankrekening
mag openen en je verdiende loon
niet hoeft af te staan
dat je zonder toestemming
van je man op vakantie mag gaan
dat is allemaal niet raar
dat is allemaal gewoon
dat kreeg zíj voor elkaar…
Vandaag 8 maart (Internationale Vrouwendag) heb ik weer met veel plezier een spijkerbroek gedragen als een klein eerbetoon aan de vele moedige vrouwen in de wereld die gevochten hebben voor onze vrijheden, rechten en mogelijkheden.
Bright sight of life 
Inderdaad, mijn moeder moest haar job als leerkracht opgeven omdat ze zwanger was. Onvoorstelbaar en toch nog niet eens zo erg lang geleden….
LikeGeliked door 1 persoon
Goed dat er zulke vrouwen zijn, waardoor de wereld kan veranderen. Mijn moeder mocht niet (buitenshuis) werken van mijn vader, want hij was de kostwinner… (en achteraf ben ik daar heel dankbaar voor – dat mijn moeder altijd thuis was als ik uit school kwam, of later, als ik haar in mijn jongvolwassen leven nodig had)
LikeGeliked door 1 persoon
Barre tijden voor vrouwen, en nog lang! Ik herinner me dat mijn moeder geen hypotheek kreeg zonder vaders handtekening.
Ik as er al veel over, dank voor de overige informatie.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is niet eens zo lang geleden. Mijn tante mocht ook geen les meer geven omdat ze huwde.
Toen ik in het katholiek onderwijs startte, mochten we niet samenwonen. Om die reden zijn mijn toenmalige vriend (die ook lesgaf in het katholiek onderwijs) en ik snel getrouwd. Om die reden hield het huwelijk ook geen stand.
LikeGeliked door 1 persoon