There comes a day each september when you wake up and know that the summer (almost) is over


There comes a day each september when you wake up and know that the summer (almost) is over
Rechte lijnen op strand zag ik bij de ochtendwandeling. Het was nog stil en met laag water genoot ik van het vrije uitzicht en de weidsheid.
En mijn gedachtenkronkels kregen de ruimte …
De strandkotten op rij, paalhoofden, een houten bank op de duinen, hekken allemaal recht gemaakt en neergezet door de mens. Hoe lang staan ze er, hoelang zullen ze blijven staan…
Nee, niet zo de lijnen in het zand aan de waterlijn. Puur natuur voor nu zichtbaar en over een paar uur verdwenen onder het water.
Lijnen Wat is er nu zo geniaal, Aan de uitvinding van de liniaal. Je kunt, zonder je te vermoeien een rechte lijn niet verknoeien. Voor lijntrekkers daarom ideaal. J. Quekel
Zomerlicht Wanneer het zomer zonnelicht schijnt Over het rulle goudgele duinenzand Een teder wolkje zachtjes wegkwijnt De zon schijnend over het pure strand Raakt de zon de toppen van de golven Zomerse golven van de grote zilte zee Ja, dan wordt mijn gedachten bedolven Onder vrijheid, de natuur voert mij mee Mee naar al de serene stranden plekjes In de mooie zomernatuur waar ik in woon Hier en daar zie ik wat schoonheidsvlekjes Kom gerust kijken, voor mij is het gewoon Cees de Baare
Nog meer lijnen en gedichten van Cees de Baare vinden jullie op mijn Seasidesblog. Neem gerust een kijkje en geniet van het moois van de kust.
De foto’s zijn van mij en van Lena Schreijenberg.
Ze kijken ons aan als we rustig passeren. Iedere ochtend tijdens onze ochtendwandeling zien we ze grazen, lopen, liggen en soms zelf in de verte zwemmen Twee kuddes van zwarte en bruine koeien (eigenlijk is het correcter om ze rundvee te noemen want er zijn ook jonge dieren bij die officieel nog geen koeien zijn) lopen hier in het natuurgebied. Monty vond het eerst spannend maar kijkt er nu niet meer van op.
Ze hebben hun eigen routes en ritme en trekken zo iedere dag van de ene kant naar de andere. Slapen en rusten doen ze vaak in de oude boomgard waar ze zich ook lekker kunnen verstoppen in het dichte struikgewas.
Soms is het manoeuvreren tussen de enorme koeienvlaaien die ze achterlaten op de paden.
De dichter is een koe
Gras… en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben – de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt die koe ondersteboven?
Het hek waartegen ik mij schuur
wordt oud en glad en vettig op den duur.
Voor kikkers en voor kinderen ben ik schuw
en zij voor mij: mijn tong is hen te ruw,
alleen de boer melkt mij zo zalig,
dat ik niet eenmaal denk: wat is hij toch inhalig.
’s Nachts, in de mist, droom ik gans onbewust
dat ik een kalfje ben, dat bij de moeder rust.
Gerrit Achterberg (1905-1962)
Uit: Eiland der ziel (1939)
Kleine kritische noot: Je vraagt je af deze weidekoeien ook meetellen voor hun bijdrage aan de stikstofuitstoot en dat ook nog in een natuurgebied, maar misschien beter om deze discussie hier niet aan te gaan.
Een van de vele boerderijkatten ligt heerlijk op het erf te zonnen. De grote en de kleine trekkers staan mooi opgesteld voor een van de schuren van het landbouwbedrijf van de familie Dekker. Naast de ingang van de polderwinkel stralen de gele zonnebloemen. En binnen krijg je een warm welkom van moeder Natascha Dekker of een van vier dochters met wie ze de winkel samen runt.
Hier is het altijd gezellig! Na een bezoekje aan De Groene Polderwinkel kom ik altijd weer vrolijk naar buiten. Zoals Ieder weekend haal ik mijn ‘boerschappen’ en kom dan met een blij gezicht met een mand vol lekkers en een arm vol met zonnebloemen naar huis.
‘Hier in de Groene Polderwinkel is de klant koning, staat de deur altijd open, hebben we lekkere verse groenten en fruit, verbouwen we de beste aardappelen, verkopen we vlees van eigen boerderij, komen de producten uit de streek, zijn we klantvriendelijk. Welkom .’
Een sticker van het leuke initiatief ‘Koop bewust & lokaal’ in Zeeuws-Vlaanderen vraagt mij Bie wie kope hie? | , nou daar hoef ik niet lang over na te denken. Liefst natuurlijk lokaal uit eigen streek of van zo dichtbij mogelijk. En dat doe ik graag bij De Groene Polderwinkel. Het is een echte boerderijwinkel met fruit, aardappelen, uien, groenten, zelfgemaakte jams en fruitsappen, een koeling voor vlees, zuivel en verse groenten en een afdeling met diervoeders.
De producten komen van het bedrijf zelf of van andere boerderijen/telers uit de buurt, zoals de boerenzuivel van zuivelboerderij De Heerenhoeve. Je kun ook een stukje vlees, afkomstig van de eigen dieren (runderen, schapen) kopen, brood van eigen geteelde Zeeuwse Vlegel tarwe en zelf gesneden frieten van eigen ‘erpels’.
En….de prachtige zonnebloemen (uit het logo van de polderwinkel) staan op het perceel naast de schuren.