Tag: tuin

Geplaatst in Bijzondere momenten, De moeite waard, post, Recept

Nieuwe oogst

Gepost op door Sabine Verburg

Vorig blogpost schreef ik al erover: de appels zijn rijp om re oogsten.

Daar waar de meeste Zeeuwse fruittelers seizoenskrachten, zoals de 60 jarige Poolse Mariola die dit al voor de 26ste keer doet (aldus de regionale krant vandaag) inhuren voor het plukken, wordt hier aan de kreek gebruik gemaakt van de vlijtige handjes van kleinkinderen en manlief (voor de heel hoog in de boom hangende) appeltjes. Jongste kleinzoon vond dat laatste niet nodig want volgens hem zijn de pruimen en appelboom ideale klimbomen en lukt het hem makkelijk om bij de hoge takken te komen.

De boom draagt dit jaar minder fruit dan vorig seizoen en er zitten heel veel kleintjes, misschien door de droogte of de luizenplaag uit het voorjaar? Maar niet getreurd het zijn er nog ruim genoeg voor appeltaart, cake, in de havermoutpap en natuurlijk zo uit het vuistje. Een eerste mand was snel gevuld de rest komt wel in het weekend.

Toevallig had ik een lekker recept gezien in het ‘Kookboek voor de kleine oude vrouw’ van de Zwitserse food-journaliste Sybil Gräfin Schönfeldt. Morgen gaan jongste kleindochter en ik de eerste nieuwe oogst appeltaart bakken.

Wilde peren

Tijdens mijn dagelijkse wandelingen snoep ik overigens ook van ‘vreemd’ wild fruit: heerlijke zwarte bramen en kleine mooie peertjes met rode wangetjes. Ik zal nog eens bij de beheerder van het natuurgebied navragen welk ras dit is. Een perenboom met deze peertjes zou een mooie aanvulling in onze kleine ‘boomgaard’ zijn. Daar staat al een conference peer maar die draagt dit jaar nog geen vruchten.

En nog een passende leestip:

‘De smaak van wilde peren’ van Ewald Arenz een roman die onthaast met aandacht voor dat wat er werkelijk toe doet.

Geplaatst in buiten, post, Thuis

Hekwerk

Gepost op door Sabine Verburg

Een kleine week kunnen we nu ons mooie hekpoortje gebruiken. Een poortje zoals deze van kastanjehout en een Franse schapenhek- omheining stond al lang op mijn wensenlijst. Een beetje zoals vroeger op de boerderij van mijn opa.

We zochten een alternatief voor het lelijke gaas dat de vorige bewoners tussen de palen hadden aangebracht. Het moest bij de landelijke uitstraling (vooral niet te strak en geen afgesloten bouwmarkt Fort Knox idee) passen die we zo mooi vinden hier aan de kreek. En toen kwam ook mijn stiekeme droom van opa’s hekwerk met poortje weer boven.

Van de boerderijshop waar we een eerste rol met de kastanjehouten puntige (daarin zit het verschil met het Engelse schapenhek met stompe punten) voor het uittesten hadden gehaald, begrepen we dat de bodem eerst wat droger moest worden voor dat de palen er in konden. In te zompige (vind ik zo een mooi woord in het Zeeuws) zware kleigrond die we hier hebben kunnen ze namelijk niet boren voor de houten palen.

Dus we testten het eerst uit in december met de latten tegen de ijzeren palen die er toch al stonden. Het plaatsen ging super makkelijk met een mooi resultaat.

En omdat het dus goed beviel en nu een drogere periode was werd de rest van de omheining met het poortje uiteindelijk vorige week geplaatst.

Het hout zal nog vergrijzen en wordt dan echt mooi verweerd. Je ziet nu al een beetje verschil tussen nieuw en eerder gezet. En natuurlijk komen er bij de kale grindtuingedeeltes nog struiken, boompjes en klimplanten achter/tegen het hek.

Maar het staat al prachtig ik geniet iedere keer als ik door het poortje loop en denk aan opa.

Geplaatst in post, Thuis

Gesetteld

Gepost op door Sabine Verburg

Na een blogpauze van een maand hier op brightsightoflife en nog veel langer op seasidesblog dan nu weer een bericht.

Intussen zijn we verhuisd en voelen we ons ook thuis.

Het uitzicht op de kreek met zoveel groen (intussen ook herfstig rood en geel) voor de deur is echt prachtig. Vanuit de woonkamer geniet ik volop van een majestueuze reiger en kon ik zelfs een vos op kleine afstand spotten.

Lekker dicht bij de kleinkinderen, de zee/Westerscheldedijk en ook het centrum van de stad is lopend (collegablogster MatroosBeek wandelt er dagelijks naar toe lazen we) goed te doen.

In huis zijn de meeste verhuisdozen uitgepakt en staat alles op zijn plaats. Nog wat kunst ophangen en voila onze woonstede is gereed.

Manlief is volop bezig in de tuin met snoeien, grasmaaien en het teveel aan onkruid weghalen. Ik vind het best knap van hem omdat het huis aan zee nog niet verkocht is en hij wekelijks daar ook de tuin op orde houdt.

Langzaam maar zeker wordt het steeds meer ons thuis. En hebben we het ook over dit huis als we zeggen thuis, de eerste weken ging het dan nog over het witte huis.

Een blogpauze is overigens ook goed voor nieuwe ideeën daarover in een volgende post meer.

Eerst ter afsluiting wat beelden van ons uitzicht (met de reiger), een laantje dichtbij met knotwilgen, de schuur van de buren, de bomen voor de deur en de kreek.