In de film ‘Une Affaire d’honneur’ staat het idee van je reputatie, of het verdedigen van die reputatie of waardigheid centraal. In het Frankrijk van 1887 is het duel, waarin twee heren van stand een ruzie beslechten, officieel verboden. Maar waar eer op het spel staat, gelden andere regels.
Een hoofdrol is gereserveerd voor de historische figuur Marie-Rose Astié de Valsayre (1846 -1915) een vrouw die destijds niet alleen een schermschool voor vrouwen opzette, maar zich inzette voor gelijke lonen, stemrecht en het recht van vrouwen om broeken te dragen.
De wet die het vrouwen verbood om broeken te dragen raakte trouwens in de vergetelheid en werd pas in 2013 !! officieel afgeschaft.
En ik werd vandaag ook op Corry Tendeloo (1897 – 1956) gewezen door de nieuwsbrief van Plint (https://www.plint.nl/shop/dichter-op-de-schouders-van-reuzinnen/). Dankzij haar kunnen vrouwen blijven werken als ze trouwen, en lekker op reis als ze daar zin in hebben, ook zonder toestemming van hun man. Dat lijkt heel normaal, maar het heeft heel lang geduurd voordat dat kon. Tot 1955 werden vrouwelijke ambtenaren (dus ook juffen) als ze trouwden, ontslagen. Nog tot 1971 stond in het Nederlands wetboek dat de man ‘het hoofd van de echtvereniging’ was en dat de vrouw hem moest gehoorzamen!
luister meiden en jongens luister mee
dat je elke studie elk beroep mag kiezen nadat je trouwt je baan niet gaat verliezen dat je een bankrekening mag openen en je verdiende loon niet hoeft af te staan dat je zonder toestemming van je man op vakantie mag gaan dat is allemaal niet raar dat is allemaal gewoon dat kreeg zíj voor elkaar…
Vandaag 8 maart (Internationale Vrouwendag) heb ik weer met veel plezier een spijkerbroek gedragen als een klein eerbetoon aan de vele moedige vrouwen in de wereld die gevochten hebben voor onze vrijheden, rechten en mogelijkheden.
Een hele tijd geleden was er op de regionale omroep een programma te zien waarin kunst, kitsch en erfstukken getoond en beoordeeld werden op waarde. Tegenwoordig is er op diverse (commerciële) zenders ook iets vergelijkbaars te zien. De waarde wordt meestal aangegeven in euro’s (wat heel jammer is) en is soms verrassend, soms heel hoog en soms heel laag, het laatste bijna altijd een teleurstelling voor de eigenaar van het bewuste stuk.
Ik moest er aan denken toen ik een hele doos met erfstukken van mijn ouders en schoonmoeder uitzocht. Allemaal messing, tin en koper.
Gebruiksvoorwerpen, pronkstukken en tierelantijntjes. Hebben ze veel waarde in materiële zin ? Geen idee maar voor mij wel heel veel in herinneringen. Toch zal ik maar een heel klein deel bewaren en de rest weggeven/brengen. Immers we zijn aan het ontspullen en daar hoort ook fysieke afscheid van iets nemen bij.
Dankbaar
Bij het opruimen bedenk ik iedere keer wat voor een luxe leven we toch hebben: in een vrij land, zonder oorlog, in een fijn huis omgeven met mooie spullen.
Ik ben nog nooit zo dankbaar geweest voor mijn leven als vandaag. Zeker nu de ene crisis, slechte nieuws of nog slechter wereldnieuws elkaar in rap tempo opvolgen. Soms heb ik ‘s ochtends geen zin om de krant te lezen, de radio aan te zetten.
Liefst laat ik het slechte nieuws zo mogelijk buiten en concentreer me op het goede in mijn leven. Vrijheid om te denken, te lezen en uit te komen voor je mening. Genieten van de natuur en een veilig, droog, warm huis met alle voorzieningen. Gezelligheid met de (klein) kinderen. Boeiende film kijken en veel boeken lezen. Een lekker eten.
Zo mooi dat er een groot beschikbaar aanbod aan gezond eten is. Koken en het uitproberen van nieuwe recepten is een nieuwe passie geworden. (Daarover meer in een volgend blogje)
Geïnspireerd door de fotografieblog van Kronkeling vond ik voor mijn De moeite waard pagina weer enkele mooie boeken passend bij deze decembermaand. Verwonderen, stilstaan, kijken met andere ogen, beslissen en de kortste weg vinden met wat geluk …
Olifantenpaadjes
Het fotoboek Olifantenpaadjes is een optimistische aanklacht tegen een landschappelijke misstand.Prachtig aangelegde trottoirs, verkeersveilige versperringen en idyllisch georganiseerde voetgangersgebieden worden met nuchter inzicht vermeden. Olifantenpaadjes zijn het bewijs dat mensen zich niet laten dwingen in openbare ruimten. Zo ontstaan er nieuwe routes die maar één doel dienen: de kortste weg van a naar b vinden.
De kunst van het waarnemen
De kunst van het waarnemen ontwaakt onze zintuigen voor meer creativiteit, inspiratie en verwondering in het dagelijks leven
Ons leven is vol afleiding. Daardoor is het moeilijk om de wereld om ons heen werkelijk waar te nemen. We kijken in plaats van te zien, we horen in plaats van te luisteren en we accepteren wat ons wordt gepresenteerd in plaats van op zoek te gaan naar wat voor ons waardevol is.
De kunst van het waarnemen is een oefening in aandacht geven. Rob Walker leert je in 131 simpele en speelse oefeningen om met een nieuwe blik naar de wereld te kijken. Je zult merken dat je creatiever wordt, helderder denkt, beter luistert en weer verliefd wordt op wat echt belangrijk is in jouw leven.
Wat als
Wat als? geeft hilarische en informatieve antwoorden op belangrijke vragen waar je nooit aan zou denken. Vragen als:
• Als iedereen op aarde een paar weken bij elkaar uit de buurt blijft, is de verkoudheid dan niet de wereld uit? • Wat als je een baseball probeert te raken die met 90% van de snelheid van het licht op je af komt? • Van welke hoogte moet je een steak laten vallen om hem gaar te laten zijn als hij de grond raakt? • Als mijn printer letterlijk geld kan drukken, heeft dat dan grote gevolgen voor de wereld? • Wat gebeurt er als iedereen op aarde zo dicht mogelijk bij elkaar gaat staan en opspringt, waarna iedereen op hetzelfde moment neerkomt?
De antwoorden van Munroe zijn kleine meesterwerken van duidelijkheid en hilariteit aangevuld met zijn kenmerkende tekeningen. De antwoorden voorspellen vaak volledige vernietiging van de mensheid of op z’n minst een heel grote explosie.
Met andere ogen
We leren het alledaagse op een andere manier te bekijken en, om met Sir Arthur Conan Doyle te spreken, `de observatie van trivialiteiten’ beoefenen, blijkt dat we in de wereld om ons heen veel meer kunnen waarnemen dan we aanvankelijk dachten. Geluiden blijken schaduwen te onthullen. Uit een lichaamshouding valt iemands karakter op te maken. En de onderkant van een blad aan een boom openbaart een wereld op zichzelf. In Met andere ogen loopt Alexandra Horowitz door New York, in gezelschap van verschillende deskundigen, onder andere een stadssocioloog, een kunstenares, een geoloog, een arts, een hond en een peuter. Tijdens deze wandelingen wordt duidelijk op welke manier zij de wereld om zich heen waarnemen, en wat ze zien. Horowitz beschrijft de mysteries rond de menselijke waarneming met humor en met oog voor fascinerende details. Dat leidt tot een beter begrip van de manier waarop wij de wereld en elkaar tegemoet treden en nodigt uit tot een oplettender bestaan. Er valt zo veel meer waar te nemen als we maar de moeite nemen om écht te kijken.
Beslisbos
De 150 beste beslisbomen en nieuw materiaal ‘Is het een plant of gewoon een saai mens?’ ‘Mag u schreeuwen tegen uw ondergeschikte?’ En: ‘Waar zijn we eigenlijk?’
Zomaar wat vragen waar de gemiddelde mens vrijwel dagelijks tegenaan loopt en die in dit boek nu eindelijk eens stap voor stap, duidelijk en in handzaam formaat, worden beantwoord. Meesterbeslisbomenmaker des vaderlands Katinka Polderman wijst u vriendelijk de weg.
Met wat geluk
Met wat geluk is de twaalfde dichtbundel van Ingmar Heytze. De dichter gaat door met dat waar hij het beste in is: zijn eigen leven en fascinaties verdichten in poëzie waarin iedereen zichzelf terug kan vinden. Wat is er gebeurd? Ingmar Heytze is de vijftig voorbij en tegen zijn zin voorzien van een leesbril. Oude huizen zijn verlaten en nieuwe weer betrokken. De dochters uit De man die ophield te bestaan (2015) en Ik wilde je iets moois vertellen (2018) zijn uit de luiers. In de generatie opa’s en oma’s is het grote sterven begonnen, de wereld zucht onder oorlog, klimaatcrisis en de naweeën van een pandemie. Hoe houd je een acceptabel humeur onder zulke omstandigheden? Hoe ga je goed om met een leven waarin gewone dagen – er gaat immers niets boven een gewone dag – steeds schaarser lijken? Hoe maak je iets van je leven als het maar blijft veranderen, wat je ook doet of laat? Misschien luidt het antwoord wel: met wat geluk.
Bright sight of life 