Wat een prachtige maan is vanavond te bewonderen. Een passende verlichting op deze Sinterklaasavond
En een klein gedichtje hoort er natuurlijk ook bij:
Tel de sterren, pluk de maan
Blijf praten en laat de stilte bestaan
……..,,
Schrijf een gedicht en laat het rijmen op een lach
Koester de vanzelfsprekendheid van een gewone dag
De delen van het gedicht zijn van Ariana Ruward
Dit is het blogje nummer 5 van mijn adventskalender Zinnige Zinnen
Onze kleine, dikke ronde donkergroene noordmanspar staat er feestelijk bij. Met een warme sterrenlichtjes ketting en wat glazen transparante bollen aan de takken. Sober en ingetogen versierd maar dat dat deert hem niet, integendeel zo komt zijn vorm en kleur alleen maar beter uit.
Dit jaar weer eens een echte dennenboom na jaren met een steigerhouten exemplaar, een hele grote kunstboom en diverse echte grote en kleinere bomen met of zonder kluit.
De echte bomen zijn toch mijn favoriet misschien vanwege de geur, de vorm of de herinneringen aan vroeger, toen nepbomen echt uit den boze waren. Bij ons thuis was er altijd een echte dennenboom met echte kaarsen.
Echt betekent natuurlijk ook niet altijd perfect in grootte, vorm en takken. Maar dat is vind ik puur natuur charme.
Zo herinner ik me nog dat we ooit een boom hadden die helemaal schreef gegroeid was (niemand wilde hem hebben en dat vond ik heel zielig, dus nam ik hem mee naar huis).
Met touwen aan de boekenkast vastgebonden om hem recht te ‘rekken’, maar de eigenzinnige boom wilde lekker krom blijven en nam de boekenkast (in ieder geval het merendeel van de inhoud) mee in zijn val. En zo hadden we een leuke kerst met heel boeken onder de boom … we hebben heerlijk gelezen.
Fijne dagen
Ter gelegenheid van zijn afscheid van Rotterdam hoorde ik burgemeester Aboutaleb in een interview over zijn liefde voor poëzie en boeken vertellen.
Voor een bijzondere uitgave van Dichter (magazine van PlINT. https://www.plint.nl/shop/dichter-nieuwe-buren/) ‘Nieuwe Buren’ schreef hij het voorwoord. De redactie van Plint schreef onlangs volgende daarover:
“Milou Trouwborst tekende ook voor dit bijzondere nummer van DICHTER. waarin meer dan 25 dichters meer dan 50 gedichten schreven over nieuwe buren, nieuwkomers, vluchtelingen en asielzoekers. Over hoe het was, daar, en hoe het is nu, hier. De zachtste DICHTER. tot nu toe. We maakten het nummer in samenwerking met het COA. Ahmed Aboutaleb, toen nog burgemeester van Rotterdam, schreef voor ons een ontroerend voorwoord. We plaatsen het hieronder graag nog een keer, want het mag best wat zachter allemaal.”
Ik vind deze uitgave van Dichter in de huidige politieke droevige contest en de tijd van advent /kerst heel goed passen. Een klein maar groot van inhoud zijnde boekwerkje.
Hier de laatste alinea’s van het voorwoord:
“Maar ik kreeg op de valreep nóg iets mee. Terwijl we op de auto stonden te wachten, kwam een oom langs om afscheid te nemen. Hij gaf mij een boekje over het gevleugelde paard, het magische sprookje op rijm dat ik van de radio kende. Ik heb het nog steeds in mijn boekenkast staan.
Als ik nu aan schoolkinderen vertel dat ik dichter wilde worden, moeten ze daar meestal hard om lachen. Soms draag ik dan een kort gedicht voor en vertel waarom ik het zo mooi vind, waarom gedichten zo belangrijk zijn. Omdat je met poëzie meer kunt zeggen dan met woorden alleen. Omdat je met poëzie een brug bouwt tussen jouw hart en dat van anderen.
In deze editie van DICHTER zijn meer dan 25 dichters op hun eigen gevleugelde paard gestapt. Ik nodig de lezer van harte uit een eindje met hen mee te vliegen.”
Bright sight of life 