Onlangs las ik een toelichting van C. Duncan over een van zijn songs van zijn nieuwe plaat.
Hij schreef over Think About It: Ik kan soms behoorlijk besluiteloos zijn, en dit nummer gaat over het willen maken van juiste keuzes, te veel tijd nemen om te overwegen en uiteindelijk iets mislopen. Soms is het beter om mee te gaan met de flow in plaats van door alle keuzes verlamd te raken.”
Ik vind de thematiek van het liedje heel herkenbaar. Soms kun je echt verlamd raken door de hoeveelheid van keuzes. Zo had ik in november het plan om met ingang van het nieuwe jaar mijn brightsightoflife met een nieuw WordPress thema in te richten.
Zover zo goed ..
Iedere maand stuurt WordPress een overzicht van thema’s met daarbij ook een selectie van ‘aanbevolen voor jou’ en dan is er ook nog een selectie thema’s specifiek voor blogs. Ik koos enkele thema’s uit beide selecties en probeerde ze ook uit. Maar nu in februari heb ik nog steeds geen definitieve keuze gemaakt.
Een soort van verlamming zou je kunnen stellen. Een luxeprobleem dat zich in het dagelijks leven op zoveel momenten voordoet: wat trek ik aan? Wat eten we vandaag? Wat lees ik? Wat kijk ik? Waar luister ik naar? .. natuurlijk zijn dat geen zwaarwegende levens beslissende beslissingen.
Zou het gemakkelijker zijn in ons leven als we geen keuzes hadden ? Als we van alles maar één hadden? Als iemand anders het zou bepalen voor ons?
Zoals in het ‘verhaal van de dienstmaagd’ van Margaret Atwood, dat ik op dit moment weer lees. Het is heel actueel omdat het in de States door Trump op een soort van ongewenst boekenlijstje gezet is. Samen met Brave New World, 1984, Fahrenheit 451 en andere boeken.
Boeken over werelden en samenlevingen waarin keuzes beperkt of uitgesloten worden, waarin je persoonlijke vrijheid wordt ontnomen.
Laten we hopen dat we altijd zelf de keuzes mogen maken, over alles mogen nadenken en afwegen. Al ben ik wel voorstander van minder aanbod aan milieuvervuilende ongezonde producten en meer gezonde zodat we uit vijf goede en maar een slechte kunnen kiezen.
Enkele weken geleden werd in onze Zeeuwse hoofdstad een heus zangfietspad geopend.
“Zingen zonder schaamte. Dat kan nu op het eerste zangfietspad in Zeeland. De borden aan het begin en het einde van het fietspad door het Middelburgse Molenwaterpark nodigen ertoe uit.” schrijft de Provinciale Zeeuwse Courant.
Is er vraag naar? Staan de zingende fietsers al opgesteld voor een zangrondje?
Blijkbaar wordt er weinig (in het openbaar ) gezongen.
In de auto zong (toen ik nog lange afstanden moest afleggen voor mijn werk) en zing ik altijd mee met songs van mijn lievelingsplaylist. Doen meer mensen dit nog of is iedereen druk aan het bellen? Wie zingt nog onder de douche? Of tijdens het koken?
En hoor je nog bouwvakkers zingen of fluiten zoals Herman van Veen in Hilversum 3 zingt?
“Vroeger werd gezongen en gefloten in de straat had de slagersjongen nog een opera paraat de metselaar kon zingend op de steiger staan
de melkboer lengde fluitend zijn melk een beetje aan
Hilversum 3 bestond nog niet maar ieder had zijn eigen stem Op elke steiger klonk een lied van Paljas of Jeruzalem
Alle venters hadden eigen aria’s voor sprot en haring, voor begonia’s Zelfs in fabrieken kwam van overal toch weer een liedje door de grote hal
Tussen het geratel van machines door klonk in de confectie een mooi meisjeskoor dromend van de prins van.. weet ik veel die ze zou ontvoeren naar zijn luchtkasteel”
Eigenlijk vreemd dat zingen in het openbaar alleen nog georganiseerd plaatsvindt en dan natuurlijk met een grote groep mensen zoals in televisieprogramma … zingt’. Ergens snap ik dat wel, want als je zingt ben je kwetsbaar en in een groep voel je je veilig. Tegenwoordig mag je blijkbaar ook alleen maar zingen als je het echt goed kan. Het spontane is eraf en dat is zonde, want zingen is echt gezond. Voor kinderen draagt het ook nog eens bij aan het leervermogen en de taalontwikkeling.
Goed voor je lijf en geest en het werkt geruststellend: Ik herinner me nog dat ik tijdens spannende momenten bij paardrijd ritten buiten altijd hardop zong zogenaamd om mijn paard gerust te stellen maar eigenlijk was het natuurlijk meer voor mijn eigen gemoedsrust. En Mona Lisa (mijn paard) voelde dat weer feilloos aan en was minder schrikachtig.
Ik ben benieuwd hoeveel zangfietspaden nog geopend worden of dat er spontaan gezongen wordt ook op plekken die niet zijn aangewezen als zodanig.
Als je vanuit je hart zingt maakt het niet uit waar en hoe, toch?
Mede geïnspireerd door collega blogger Koen Schyvens met zijn bericht over boeken en film, heb ik de pagina De Moeite Waard weer vernieuwd. De laatste review was van december vorig jaar. En natuurlijk is het niet zo dat ik in de afgelopen maanden niets gelezen bekeken of geluisterd heb: Integendeel, ik heb behoorlijk wat boeken verslonden, wel minder luisterboeken, maar ook veel mooie muziek ontdekt. En uiteraard films en series gekeken. Het is altijd lastig om een keuze te maken maar hier zijn ze dan mijn absoute favorieten. Voor de boeken koos ik romans over familie, historie, natuur, (erf)grond, mysteries en mythes. En toevallig, maar bijna alle verhalen spelen in het noorden van de States, Schotland, Zweden/ Finland en Canada. Ook de filmkeuze speelt in het noorden, in dit geval van Denemarken en gaat over aardappelen, vrijheid en het recht op eigen land in de 18de eeuw. En de muziek komt deze keer van Loner Deer de Zweedse singer-songwriter and multi-instrumentalist Emil Svanängen.
Boeken
North Woods Wanneer twee jonge geliefden ontsnappen uit een puriteinse kolonie, beseffen ze allerminst dat hun eenvoudige blokhut de thuisbasis zal gaan vormen voor een uitzonderlijke reeks bewoners. Een Engelse militair, voorbestemd voor eeuwige roem, verlaat de slagvelden van de Nieuwe Wereld om zich aan appels te wijden. Een stel ongetrouwde tweelingzussen overleeft de oorlog en de hongersnood, maar gaat ten onder aan jaloezie en begeerte. Een misdaadverslaggever graaft een massagraf op en merkt dat de eeuwenoude bomen weigeren hun geheimen prijs te geven. Een hopeloos verliefde schilder, een oplichter, een rondsluipende panter, een wellustige bij: allemaal zien ze de mysteries van de noordelijke bossen onder ogen, en komen erachter dat het duistere, rauwe en mooie verleden nog steeds springlevend is.
Door cycli van de geschiedenis, de natuur en zelfs literatuur te doorkruisen toont North Woods ons de ontelbare, magische manieren waarop wij verbonden zijn met onze omgeving en met elkaar, dwars door tijd, taal en ruimte heen. Deze onvergetelijke roman, die de seizoenen en de twaalf maanden van het jaar volgt, gaat over geheimen en het lot, en werpt de tijdloze vraag op: hoe leven wij verder, ook als we er niet meer zijn?
De weidse Wildernis Een dienstmeisje ontsnapt uit een koloniale nederzetting aan de oostkust van wat later de Verenigde Staten zal worden. Ze heeft niets meer bij zich dan een handvol bezittingen en een rotsvast vertrouwen in de kracht van God. Maar wat ze aantreft in de wildernis gaat voorbij de grenzen van haar verbeelding, en laat haar geloof in alles wat haar eigen beschaving haar heeft geleerd wankelen. De weidse wildernis is een opwindend avonturenverhaal en een indringende vertelling over de zoektocht naar een nieuwe manier van leven in een wereld die bezwijkt onder het kolonialisme en religieus fundamentalisme. Het is een profetische roman, die het verhaal van het ontstaan van Amerika in het klein vertelt, via één meisje op een scharnierpunt in de geschiedenis.
Tanners Erf Dit is het verhaal van de Zwitserse boer Tanner en zijn vrouw en hoe de grond onder hun bestaan wordt weggeslagen. Letterlijk. Met een klein stuk land, een paar koeien en wat kippen houdt Tanner zijn hoofd net boven water, precies zoals zijn voorouders eeuwenlang hebben gedaan. Maar op een dag ontdekt hij twee reusachtige, peilloos diepe gaten in zijn land. Zijn ze een voorteken? Een straf? Is het toeval? De pastoor en de burgemeester kunnen hem niet helpen en ook de wetenschap staat voor een raadsel. In zijn ijver om het juiste te doen, maakt Tanner de verkeerde keuzes. Zijn eenvoudige, kalme leven valt onherroepelijk uiteen. Lukas Maisel schrijft glashelder proza dat aan Seethaler en Kafka doet denken. In precieze, ingetogen bewoordingen vertelt hij over een boer die naar de afgrond wordt gedreven.
Greenwood Ze komen voor de bomen. Het is 2038. Jacinda (Jake) Greenwood werkt als een overgekwalificeerde tourgids op Greenwood Island in een van de laatst overgebleven bossen ter wereld na de Grote Droogte. De link tussen het eiland en haar familienaam leek altijd toeval, totdat er iemand met een boek over haar familiegeschiedenis verschijnt. We worden terug de tijd in genomen en ontmoeten de rest van de familie Greenwood: Liam, een gewonde timmerman die zijn dood in de ogen kijkt. Willow, een milieuactiviste die vastbesloten is de zonden van haar vader Harris, ooit een groot houtmagnaat, goed te maken. En Everett, een landloper die een vondeling redt en daarmee het lot van de komende generaties bezegelt. Greenwood is een ruige meeslepende roman over een mogelijke ecologische ramp.
Erfgrond Österbotten, de 17e eeuw. De Zweedse soldaat Matts krijgt als beloning voor bewezen diensten een pachtboerderijtje toegezegd in het beboste oosten van het rijk. Hij noemt de plek Nevabacka; hij zal de drassige grond met eigen handen bedwingen. De aarde geeft hem voldoende terug, zolang hij in vrede leeft met het bos. Vier eeuwen lang wisselen perioden van oorlog, hongersnood en voorspoed elkaar af. Generaties komen en gaan, er wordt geliefd, geleden, geboren, gestorven. Het bos wordt afwisselend getemd, ontgonnen en angstvallig vermeden. Desondanks houdt de familieboerderij stand. Vierhonderd jaar later arriveert een vrouw met een urn in een stil huis in een nog altijd groot bos. Nu haar moeder er niet meer is draagt zij ook de verantwoordelijkheid voor Nevabacka. Hoewel ze er zelf bijna nooit kwam, voelt ze een diepe verbondenheid met de plek en de natuur. Niet alleen mensen hebben wortels in het landschap, het landschap heeft diepe wortels in ons.
Fayne Charlotte Bell woont op een groot en afgelegen landgoed in Schotland, Fayne, eind negentiende eeuw. Haar vader, die haar aanbidt, houdt haar het liefst verborgen voor de wereld vanwege een mysterieuze ‘aandoening’. Charlotte is sterk en nieuwsgierig en verliest zich graag in de ruige natuur. Van de oude knecht Byrn heeft ze alle geheimen van het even heilzame als verraderlijke moerasland geleerd. Het enige dat een schaduw werpt over haar idyllische bestaan is het magnifieke schilderij dat in de hal hangt, een portret van haar moeder, een mooie en rijke Iers-Amerikaanse erfgename, met in haar armen Charlottes broer, Charles Bell. Dit was de broodnodige erfgenaam. Charlotte is verteld dat haar moeder stierf bij haar geboorte, en dat haar broer Charles kort daarna op tweejarige leeftijd overleed.
Wanneer Charlottes leergierigheid niet meer te beteugelen valt, besluit haar vader een leraar voor haar in dienst te nemen, geheel tegen de traditie in. En daarmee begint een reis die Charlotte naar de krochten van haar familiegeschiedenis zal leiden en naar het hart van haar identiteit.
Een sprankelende roman vol historische sfeer en liefde voor de natuur, met een volstrekt eigentijdse kijk op identiteit.
Film The Promised Land
Alles op het spel voor vrijheid en aardappelen
In 1755 bestaat het Deense Jutland voor het overgrote deel uit onvruchtbare heidegrond. De hoge heren in Kopenhagen laten het gebied al jaren links liggen, totdat de ambitieuze kapitein Ludvig Kahlen (Mads Mikkelsen) bij ze aanklopt. Hij zal de grond bewerken, voedsel verbouwen en een nederzetting stichten op het onontgonnen gebied. De sceptische heren laten zich niet makkelijk overtuigen, maar Kahlen mag uiteindelijk aan zijn project gaan beginnen. En dan begint het gedoe pas echt.
Kahlen moet in The Promised Land niet alleen strijden tegen de natuur, maar ook tegen de bureaucratie en vooral tegen de onrechtvaardige manier waarop de adel omgaat met de wereld om hen heen.
Muziek
Behind the pines Loner Deer
Colofon
De boekrecensies zijn overgenomen van Hebban.nl de boekenclub. De filmrecensie en foto is van Elke Bo van de Weerd op Filmvandaag.nl daar. De coverfoto komt uit Ariadne at home magazine.
Bright sight of life 