Mooie momenten

Paardenkracht in een bijzonder verhaal

Het wordt een bijzonder moment. Vanavond is de première van de documentaire ‘Eindelienge’ op het filmfestival Film by the Sea. Hoofdrollen bij de paarden zijn voor moeder Elena en dochter Anna, twee van de vier bruine werkpaarden van bioboeren Leo en Mieke de Visser. Met een klein beetje trots en zeker ook met veel emotie zal ik als voormalige eigenaar van Elena en fokster van Anna over de rode loper in Vlissingen wandelen.

De paarden

Ze werken nu alweer bijna 10 jaar jaar op het land van de biologisch dynamische boerderij van Leo in Ritthem bij Vlissingen. En in het seizoen doen ze beide mee met ringrijden de bekende Zeeuwse traditie met trekpaarden. En natuurlijk trekken ze ook de boerenkar tijdens een oogstdemonstratie. Elena van Luchteren is 16 jaar oud en dochter Anna Vera van Stal Serooskerke telt 11 jaren. Op de boerderij zijn ook nog twee oudere trekpaarden van 25 en 26 jaar oud.
Paarden en vooral trekpaarden waren altijd mijn grote passie. Tot een zwaar ongeluk heb ik veel op mijn paarden gereden en bij trekpaardenhouders de beginselen van mennen en werken met de trekpaarden geleerd. Toen ik een nieuw huis moest zoeken voor Elena en Anna en ze naar de boerderij van Leo en Mieke konden was ik ontzettend blij. Beter hadden ze het niet kunnen treffen.

De documentaire

In de regionale krant werd Eindelienge als een van de mooiste film van de 28 nieuwe en recente Zeeuwse films van het filmfestival Film by the Sea uitgeroepen: Eindelienge legt prachtig het leven vast op de boerderij waar gewerkt wordt met trekpaarden in plaats van grote landbouwmachines en vertrouwd wordt op de natuur.

“Met de nuchtere visie en vermakelijke anekdotes van familie de Visser over het leven en werken op de Zeeuwse boerderij Eindelienge, ondersteund door muzikale intermezzo’s, wordt je meegenomen op een reis in een wereld die voor veel mensen verborgen bleef. Veertig jaar geleden begonnen Leo en Mieke hun bio-dynamische boerderij. Geïnspireerd door de Amish werken ze er met trekpaarden en vertrouwen ze op de kracht van de natuur. Werden ze in het begin voor gek verklaard en veel collega boeren/tuinders niet wilden geloven dat ze met hun manier van werken een succesvol boerenbedrijf konden opbouwen, is hun bestaansrecht van hun gedachtegoed en werkwijze wel degelijk bewezen.
En nu kan de film een waardevolle toevoeging zijn op het maatschappelijke stikstofdebat.”

Ik verheug me er op om vanavond naar Eindelienge te mogen kijken.

De film wordt deze week nog op woensdag, donderdag en zaterdag getoond in CineCity in Vlissingen. Film by the Sea