De meimaand is een mooie groene maand. Met een tikkeltje pinksterroze en heerlijke geur van de kamperfoelie is het genieten van de tuin. De laatste lente en zomer hier aan de kust, vanaf september op een andere stek. Wel aan het water maar een kreek in plaats van de zee.
Daarover snel meer in een volgend logje (want we hebben een nieuwe fijne plek gevonden)
Het voorjaar nodigt uit met zachte en zoete kleuren bloemen. Eigenlijk passen deze tinten niet zo bij mij maar op de een of andere manier vind ik ze in de lente wel heel ok. Misschien omdat het een overgang is van het grijze sombere winterweer in de voorbijgaande maand naar heldere fellere zomerkleuren?
In ieder geval geniet ik nu wel van de roze, paarse, lichtgele en witte bloemen. Want het blijft maar regenen…
Omdat ik pasen traditiegetrouw toch een beetje sfeer in huis breng heb ik ook nog wat ideeën voor versieringen aan takken en op tafel opgedoekt. Wel met mijn lievelingskleur blauw in een hoofdrol.
Voor ieder een mooi kleurig weekeinde gewenst
Gisterenochtend was het mistig. Al voordat ik naar buiten keek was ik al gewaarschuwd door het blazen van de misthoorn van de grote schepen. Het hoort bij het leven hier aan de monding van een grote rivier in de Noordzee. Schepen die bij dichte mist elkaar waarschuwen met een signaal.
En ja toen ik door de voordeur naar buiten stapte was het potdicht. Voor de zekerheid had ik mijn lampje op mijn muts aangezet toen ik met Monty onze ochtendwandeling startte. Heel handig: een led lampje (verstelbaar in drie sterktes) in de muts maakt mij op afstand en de weg voor mij ook beter zichtbaar. Manlief noemt het mijn mijnwerkeroutfit maar vindt het natuurlijk ook veiliger zo.
Eerder schreef ik voor mijn andere blog over de mist hier aan de kust. Bij deze nog een keer op herhaling op brightsightoflife.
https://seasides.blog/2022/11/30/mistig/
En vandaag was het zicht weer optimaal dus de muts bleef lekker thuis en wel de zonnenbril op.
Bright sight of life 