breien – Bright sight of life

Wollig warm

Gepost op 27 november 2023 door Sabine Verburg

Afgelopen dagen ben ik weer lekker met de pennen aan de slag geweest. Nee, niet om te schrijven (daarom even geen blogjes, zoals jullie misschien wel opgemerkt hebben) maar heerlijk met de breipennen en wol. Vorig jaar had ik verschillende truien, een vest, col, muts en een warme deken gebreid. Deze herfst/winter als eerste een coltrui en nu nog een gewone trui. In de planning zitten ook nog een vest en spencer.

Ik hou het op makkelijke patronen die lekker snel klaar zijn. En met goede kwaliteit wol en niet al te dunne pennen schiet het lekker op.

Een fijne bezigheid in de middag en avond zeker als het buiten stormt en regent.

En zo groeit de stapel en daarmee de keuze voor wollig warme truien.

Breien is dé manier om te ontspannen. Het getik van de naalden heeft dezelfde werking als mediteren. Gevolg: een leeg hoofd, een blij gevoel en ook nog iets moois helemaal zelfgemaakt.

Stapels schapenwol

De stapel met schapenwol groeit overigens ook. Zo las ik dat de Nederlandse schapenhouders steeds meer moeite moeten doen om de wol van hun schapen verkocht te krijgen.

De meeste van de 900.000 schapen in Nederland worden een keer per jaar geschoren. Per schaap is dat twee tot drie kilo wol. Het grootste deel van de 1,8 miljoen kilo werd geëxporteerd en in het buitenland dan verder verwerkt. Omdat de transportkosten gestegen zijn en China, voorheen een grote afnemer van Europese wol bijna niets meer importeert, is de markt ingestort en kost het de schapenboeren meer dan dat het oplevert en daarom verdwijnt een heleboel wol in de afvalcontainer.

Gelukkig zijn er veel lokale initiatieven (weliswaar kleinschalig) waarin kunstenaars, schapenhouders en (sociale) ondernemers samenwerken in projecten, onderzoeken en commerciële trajecten om wol te gebruiken. Zoals de tentoonstelling met grote wandkleding ‘Zachte Stad’ in Rotterdam. Of Het Hollands Wolcollectief dat vorig jaar 10.000 kilo wol opkocht. De initiatiefnemers hopen dit jaar 30.000 kilo te verwerken.

En dichter bij huis (het mijne) vind je de wolboerderij en boerderijwinkel Blij Bezuiden van Janny Wijna. Daar kun je garen, truien, mutsen en sjaals van wol van haar merinoschapen kopen.

Eerder schreef ik dit blogje over breien en de positieve effecten van het pennenwerk.

Dat viel mij op deze week #3

Deze week week was ik (noodgedwongen) vaker offline dan anders. Omdat mijn telefoon geen wifi verbinding meer wilde aangaan en ik geen zin in hoge mobiele datakosten heb ik andere leuke en gezellige dingen opgepakt. Zo zocht ik wat herfstrecepten uit (daarover in een volgende post meer) en pakte ik mijn wol en breinaalden. Natuurlijk kon ik ook op de laptop blogs lezen en mijn social media accounts bijhouden maar ik vind het ongezelliger, omslachtiger en het lijkt teveel op werk wat lekker op de bank zitten en op je telefoon scrollen natuurlijk niet is. (En sorry voor de collegabloggers dat ik daarom wat minder reagereerde op jullie posts)
Dus vulde ik mijn avonden onder het getik van de breipennen met het vorm geven van een muts, col en een warme plaid. En dat beviel me heel goed.

Brei je blij

Breien is overigens hipper dan ooit en zeker nu met de winter voor de deur worden steeds meer warme truien, mutsen, wanten en sokken gebreid wist de krant te vertellen.
Maar het pennenspel met wol levert je niet alleen een fijne sjaal of die warme plaid op maar je wordt er ook nog eens enorm ‘zen’ van … Tenminste dat ontdekte de Engelse Betsan Corkhill. Ze deed onderzoek naar het effect van breien op het lichaam en brein en concludeerde dat breien kan helpen bij het bestrijden van stress en gevoelens van depressie. Bovendien zou het ook goed zijn bij een laag zelfbeeld, artritis, alcoholverslaving, gewichtsproblemen, slaapstoring en een hoge bloeddruk. Nu heb ik gelukkig op geen enkele wijze last van al deze dingen maar ik merk dat het breien een heerlijke bezigheid is die ontspant, afleiding en voldoening geeft. Want het breisel groeit onder je handen en dat maakt je blij. Een muts en col zijn intussen af en de plaid vordert gestaag. Al zit daar natuurlijk nog behoorlijk wat werk aan. Intussen heb ik ook al wol uitgezocht voor kussens voor op de bank en een trui. Overigens vond ik het ook erg leuk om in de wolwinkel rond te neuzen en nieuwe pennen en wol uit te zoeken.
Het enige kleine nadeel: Monty is met dat breiwerk ook heel blij, hij ruikt de wol (inderdaad met nog wat schapengeur) en probeert met de bollen er vandoor te gaan.

Breien is dé manier om te ontspannen. Het getik van de naalden heeft dezelfde werking als mediteren. Gevolg: een leeg hoofd, een blij gevoel en ook nog iets moois helemaal zelfgemaakt.