A quiet storm

Afgelopen nacht was het stormachtig. Nee niet echt een zware storm maar de wind maakte mij toch wakker en liet mij luisteren, nadenken en ook een beetje fantaseren. Fantaseren verbeelden lukt mij het beste als het donker is.

En toen schoot mij een column van Beau van Erven Dorens in de bijlage van de zaterdagkrant te binnen.

De storm neemt bezit van de tuin. De wind heeft geen licht nodig. Hij weet in het donker precies zijn weg te vinden. Rukt aan bomen, giert door kieren en slaat plotseling als met de hand van een reus tegen het raam. Even lijkt het alsof alles bij elkaar komt.

Ik zie niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Want dat is de kracht van verbeelding waar wij als homo sapiens ons hele bestaan aan te danken hebben. Dat we niet alleen kunnen zien wat is, maar ook wat zou kunnen zijn.

Dit is blogje nummer 2 in mijn decemberkalender Zinnige zinnen.

De coverfoto is een collage van Mariette Smit getiteld a quiet storm.