Vis-à-Vis

Intussen weer al negen jaren geleden opende aan de boulevard in Vlissingen een visrestaurant met de prachtige naam Vis-à- vis. De Franse uitdrukking (letterlijk: van aangezicht tot aangezicht) was in basis bedoeld als term voor de opstelling van stoelen en banken tegenover elkaar zoals in een voertuig. Maar het restaurant speelde met de term ook voor de locatie tegenover de zee, lekkernijen uit zee (vis) en een rotsvast geloof in de kracht van de ontmoeting (face to face).
Alleen al de uitnodiging voor de opening was geweldig. Een kaart met de tekst Happen? erop en een uitschuifbaar gedeelte met Beet!, Wat een geweldig creatief ontwerp.
Helaas bestaat Vis-à- vis niet meer. Maar ik heb de uitnodiging en de menukaart van Vis en méér (Ook weer zo een leuke woordspeling: Das Meer uit het Duits vertaald betekent de zee) bewaard en geniet er nog steeds van.

Vissen

Viste ik achter netten van boten
Die voor mij geweest waren
Mijn Noordzee leeg vissend
Zonder een visje voor mij te bewaren
Dat mijn aas zou ruiken
In mijn haak zou happen
Hongerig
Was niet meer
Wel happend water
Raakte aan mijn haak
Daar moest ik het mee doen
Lucht om mij heen
Zee vol leegte
Water voor mij
Drijvend zand
Lege maag

Dit blogje is geschreven met de uitdaging “creatief” uit de photo-challenge van Anne. Het gedicht is van gedichtenStad.nl. De coverfoto van pixels.nl.