Het is begin juni en langzaam verdwijnt de zee van wit en groen op de dijken en in de bermen. Het fluitenkruid met de sierlijke zwierige groene stengels en een lief schermdak van witte bloemen dat je de laatste maanden langs de wegen, sloten, tussen knotwilgen op de dijk zag, begint te vervagen. Het was prachtig om te zien, dat mooie wit in dat frisse groen. Ieder jaar van april tot juni (of soms helaas ook al eerder, als er gemaaid wordt ) zingt de natuur zo haar eigen lentelied.
De mooiste
Toen collega blogger Melodijk vroeg om mee te doen met de verkiezing van de Nationale Bloem van Nederland! twijfelde ik geen minuut. Mijn stem was voor deze wilde lente schoonheid waar geen tulp tegenop kan.
Fluitenkruid
De bermen staan weer vol witte bloemen
Die sommigen onweersbloemen noemenEn weet je wat ze dan ook nog beweren
Niet plukken want dan gaat het onwerenSietse Smit
Waar komt de naam fluitenkruid eigenlijk vandaan?
De naam heeft te maken met de holle stengels van de plant. Je kunt van de stengel makkelijk leuke fluitjes maken: gewoon onderaan een dichte knoop een snee overlangs maken.
Als je een stengel van fluitenkruid tussen je vingers neemt en erop blaast, hoor je een fluitend geluid. Dit geluid ontstaat doordat de lucht in de holle stengel gaat trillen.
Dus op fluitend naar de zomer …
Bright sight of life 