Het zijn zo van die momenten waar je opeens de geest krijgt zoals manlief het noemt. Opruimen, een uitgestelde klus oppakken, spullen uitzoeken en sorteren, naar de kringloop of de kledingbank brengen.
Het is voorjaar, de tijd om “schoon schip” te maken, in fysieke materiële zin maar ook in je hoofd vind ik.
Ehhh… in je hoofd? “Ons hoofd is rond zodat onze gedachten van richting kunnen veranderen” schreef Francis Picabia. Jarenlang stond een kaart met deze tekst op mijn bureau. Nooit gedacht dat ik jaren later last zou krijgen van een draaiend hoofd (daarover zo meer)
En natuurlijk makkelijk om van gedachten te veranderen als het gaat om futiliteiten maar best lastig als het gaat om principiële zaken.
Een blogje gedachten over schoon schip maken, in balans komen en het zoeken naar evenwicht.
Rosa van Hope&Joy schreef in haar nieuwsbrief bij de ‘Vragen voor de tijd van het jaar’:
Welke onnodige ballast draag ik met me mee?
Heb ik veel overbodige spullen in huis? Kan ik een ander daar blij mee maken?
Om met de laatste, de makkelijke te beginnen: toch weer een rondje boekenkasten gedaan, nog twee dozen reeds uitgesorteerde boeken leeggehaald en de kledingkasten ontdaan van kleren waarvan ik zeker weet dat ik ze toch nooit meer draag (super nette broeken, jurken en hakken allemaal uit de tijd dat ik nog mijn eigen bedrijf had).
Balans
Dan de moeilijkere vraag welke ballast draag ik met met me mee? Wat is ballast in deze eigenlijk?
Vroeger moest er altijd ballast mee in de grote zeilschepen, meestal in de vorm van hout of stenen. Het was nodig voor de balans van het schip. Ballast was dus bijzonder nuttig. Maar als je het zelf moet dragen is extra ‘onnodig’ gewicht natuurlijk een andere zaak. Dus in die zin is het achterlaten van ballast dan een nuttig iets.
Balans heft voor mij de laatste maanden ook een extra betekenis gekregen. Nadat ik in januari gevallen was met een zware hersenschudding als gevolg heb ik heel veel last van evenwichtsstoornissen. Trappen naar beneden lopen, omkijken naar achteren, voorover bukken en fietsen zijn iets wat heel moeizaam gaat zonder te wankelen en bijna om te vallen. Dus mijn fysieke balans is helaas niet meer dat wat was. En er is sprake van een in de letterlijke zin wankel evenwicht.
Maar ik probeer tijdens een rustige, langzame wandeling in het zonnetje mijn hoofd vrij te maken van piekermomenten, treurige en onzekere gedachten over van alles nog wat en me te concentreer op alle kleine en grote blijmakers.
Veranderen van richting om meer en vooral bewuster te genieten en te leren bewegen en leven met de beperkingen.
Het materiële schip is weer schoon en ligt lekker op koers. En hopelijk komt mijn lichaam en hoofd ook weer snel in balans.
Houden jullie ook voorjaarsschoonmaak?
Colofon
De coverfoto is van Pexels Free Photo.
Bright sight of life 