Deze week kocht ik weer wat nieuwe boeken. Er zat een leuk cadeau bij van de boekwinkels van de actie Zomerlezen. Een bundel met verhalen met de mooie passende titel zonnegloren. De slogan van de zomerlezencampagne van 2022 is “Welk boek pak jij deze zomer?”
Hebben jullie al boeken uitgezocht om lekker te lezen in de tuin, het strand, terras of bij het zwembad?
Of weet je nog niet wat je gaat lezen deze zomer? In dit blogje wat zonnige boekentips voor een zomer vol boeken en een zomerlezengedicht.
Laat je verrassen en laat je inspireren
Verhalen, gedichten en romans
Als fervent lezer stelde Matthijs van Nieuwkerk speciaal voor Zomerlezen een bundel samen met zijn favoriete korte verhalen. Welke verhalen inspireerden hem? Welke verhalen raakten hem en zal hij nooit meer vergeten? Het zomerlezengeschenk Zonnegloren brengt de verhalen samen die grote indruk maakten op Van Nieuwkerk, de verhalen die hem altijd bij zijn gebleven, de verhalen die iets voor hem betekenen. Om nog eens te benadrukken waarom je deze verhalen moet lezen, schreef hij een inleiding bij de bundel, zodat je deze zomer al lezend op ontdekkingsreis kunt.
Confronterend en indrukwekkend is de roman Koning van de barraca’s. Daniël is de Koning van de barraca’ s in Maputo, Mozambique. Hij flaneert van bar naar bar, en vooral van vrouw naar vrouw. Als hij de Portugese Cristina ontmoet, lijkt zijn toekomst verzekerd. Op het eerste gezicht lijken ze een koppel dat alle clichés bevestigt, maar misschien vormen ze wel een uitzondering. Tegen een achtergrond van veranderende wereldverhoudingen weet Femke van Zeijl op lichtvoetige wijze thema s als macht, gender, cultuurverschillen, armoede en rijkdom tot een prachtig verhaal te verweven, waarin interculturele relaties de kern vormen.
In het gedichten bundel ‘De Zon gaat vrolijk onder en komt lachend weer op’ van Eric van Laere maakt hij zijn overtuiging waar dat poëzie dichtbij de aarde moet blijven.
Toch is er hemel genoeg, mede dankzij zijn omgeving die hij zo uitbundig bezingt: ‘Hier bij ons is de verte dichtbij/ lijkt de afstand vergeten/ wordt er niets afgemeten/ hier bij ons is de ruimte nog vrij’.
Hij kijkt niet alleen uit zijn raam, maar blikt ook in zijn geheugen. Er zijn herinneringen aan zijn jeugd zoals de dansles: ‘Zenuwachtig wachtend op het sein/ om zonder je te haasten toch als eerste/ bij de meiden aan de overkant te zijn’.
Of de meisjes in ,‘Nellie van de warme bakker’ bijvoorbeeld. Het liep met haar niet zo lekker: ‘Zij maakte plannen maar vergat/ dat ik het liefst die dingen wilde/ waar zij geen zin in had.’
De vreselijke, de heerlijke onbeholpenheid van jonge liefde. Menigeen zou er alles voor geven om óók naar dat land terug te kunnen keren. Je eerste zoen nog eens overdoen.
De vrolijke dagboekroman ‘Ook dat nog’ gaat over een gescheiden moeder in haar ‘tweede leven’, een millennial in een identiteitscrisis en een hippieoma in een bejaardenoord. We leven we mee in het jaar waarin alles verandert.
Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een flatje. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af. Wanneer dochter Maddy na een verbroken relatie bij Roos intrekt, lopen de spanningen hoog op en grijpt ook Maddy naar de pen.
Ondertussen belandt Oma Loes, een voormalige dolle mina, na een gebroken heup in een zorgcomplex tussen de ‘wandelende graftakken’. Haar activistische hart bloeit op en ze trekt weer ten strijde. Nu tegen de stereotypering van ouderen.
COLOFOON
De foto’s zijn van pixabay (cover)en mijzelf. De beschrijving van het gedichtenbundel van Eric van Laere komt uit de PZC, die van de andere boeken van Hebban.nl.
Bright sight of life 