Koffiemomentje

Vanochtend kwam de nieuwe opdracht in de fotochallenge van Anne binnen: MACRO. Of zoals ik het interpreteer een detailopname van dichtbij. Toen ik het las stond net een heerlijk vers gezet kopje koffie voor mij. En ja ik dacht gelijk aan de bonenfoto van koffiebonen in een bewaarblik, die ik ik eerder in januari maakte.
Iedere ochtend heb ik mijn eigen koffieritueel. Ik zet een hele kan met koffie op de ouderwetse manier zoals mijn oma’s en mijn moeder het ook deden: eerst de bonen malen, dan het filterpapier bevochtigen en vervolgens het net gekookte water opschenken. Even wachten en dan weer opschenken. En zo verder totdat de kan vol is.

Alleen voor de geur al, kun je me wakker maken zo lekker …
En het eerder geposte raamgedicht TIJD van Judith Nienken past er natuurlijk ook mooi bij.